Η ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ: ΤΡΙΤΗ, 29 ΜΑΪΟΥ 1453

(ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΥΛΙΚΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ 8ου ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΝΑΟΥΣΑΣ


Το Μάρτιο του 1453 ο τουρκικός στρατός, που ξεπερνούσε τις εξήντα χιλιάδες άνδρες, άρχισε να συγκεντρώνεται γύρω από τα τείχη. Ο στόλος κατέλαβε τα νησιά της Προποντίδας και περιπολούσε στα στενά, εμποδίζοντας κάθε πλοίο να φέρει εφόδια στην Πόλη. Κι ο ίδιος ο Μωάμεθ έστησε τη χρυσοϋφαντη σκηνή-στρατηγείο του απέναντι από την πύλη του Αγίου Ρωμανού, ανάμεσα σε χιλιάδες γενίτσαρους. Εκεί κοντά είχε στηθεί και το πιο μεγάλο από τα κανόνια του Ουρβανού, η Μπορμπάρδα, για να γκρεμίσει, αν χρειαζόταν, την πύλη και τα γύρω τείχη.

Η Μπομπάρδα λέγεται ότι είχε μήκος 8 μέτρα, διάμετρο 75 εκ. και είχε δυνατότητα να εκτοξεύσει βλήμα 544 κιλών. Χρειαζόταν 3 ώρες για να ξαναγεμίσει.

Στις 6 Απριλίου, ο Μωάμεθ έστειλε μήνυμα στον Κωνσταντίνο, ζητώντας του την παράδοση της πρωτεύουσας. Η απάντηση του αυτοκράτορα ήταν αρνητική κι αντάξια της χιλιόχρονης ιστορίας της Πόλης.


Την αρνητική απάντηση ακολούθησε καταιγίδα κανονιοβολισμών. Οι πολιορκητές ξεχύνονται προς τα τείχη. Στήνουν ξύλινους πύργους, σκάβουν λαγούμια κάτω από τα από τα τείχη, χτυπούν με καταπέλτες, προσπαθούν να σκαρφαλώσουν με ανεμόσκαλες στις επάλξεις. Και οι πολιορκημένοι αποκρούουν τις επιθέσεις και καίνε τους πύργους και τους αναρριχώμενους με υγρό πυρ. Και όταν πέφτει η νύχτα, γυναίκες και παιδιά μεταφέρουν υλικά και οι τεχνίτες επισκευάζουν τα ρήγματα που άνοιξαν τα κανόνια στα τείχη.

Κοντά στους υπερασπιστές είναι ολημερίς και τους συντονίζει ο Ιουστινιάνης αλλά και ο ίδιος ο αυτοκράτορας, που τους εμψυχώνει. Καθώς περνούν οι μέρες όμως, τα τρόφιμα και τα εφόδια λιγοστεύουν. Αυτό το ξέρουν οι πολιορκημένοι, μα κανένας δεν το λέει φωναχτά. Κι όλοι έχουν την ελπίδα πως όπου να’ ναι θα φανεί κάποια βοήθεια από τη Δύση.


Στις 20 Απριλίου, ξημερώματα, οι ελπίδες των αποκλεισμένων ζωντανεύουν. Τρία μεγάλα γενοβέζικα καράβια και μια βυζαντινή φορτηγίδα με κυβερνήτη το Φλαντανελά, περνούν απαρατήρητα τα στενά, φτάνουν στην Προποντίδα και κατευθύνονται στον Κεράτιο, φορτωμένα σιτάρι, εφόδια και πολεμιστές. Οι Τούρκοι ξαφνιάζονται και ρίχνονται πάνω τους να τα προλάβουν πριν περάσουν την αλυσίδα. Στη σκληρή ναυμαχία που ακολούθησε, τα χριστιανικά καράβια νίκησαν και μπήκαν στον ελεύθερο ακόμη Κεράτιο. Το γεγονός αυτό εμψύχωσε τους πολιορκημένους, που δέχτηκαν σαν ήρωες τους νικητές. Εξόργισε όμως το Μωάμεθ, που τιμώρησε σκληρά το ναύαρχό του και πήρε νέα μέτρα, πιο σκληρά, για την πολιορκία και την άλωση της Πόλης.

Το πέρασμα των τεσσάρων καραβιών στον Κεράτιο όργισε πολύ το Μωάμεθ που αποφάσισε να στενέψει την πολιορκία. Με ένα τολμηρό σχέδιο πέρασε, σε μια νύχτα, 70 καράβια από το Βόσπορο στον Κεράτιο, σέρνοντάς τα εννιά χιλιόμετρα στη στεριά, πίσω από το λόφο του Γαλατά, πάνω σε δρόμο στρωμένο με κορμούς δένδρων, χωρίς να πάρει είδηση κανείς. Μετά απ’ αυτό, ο Κεράτιος κόλπος έγινε δικός του και η Πόλη κλείστηκε ολόγυρα από στεριά και θάλασσα.

Το επόμενο πρωί οι πολιορκημένοι δεν πίστευαν στα μάτια τους. Η νίκη του Φλαντανελά ξεχάστηκε κι όλοι τώρα μιλούσαν με αγωνία για το νέο απίστευτο γεγονός. Αυτή την ώρα διάλεξε κι ο Μωάμεθ να στείλει για δεύτερη φορά προτάσεις στον Κωνσταντίνο, δίνοντας παράλληλα διαταγή κανείς να μην επιτεθεί στην Πόλη, πριν από την απάντηση του αυτοκράτορα. Κι αυτή τη φορά όμως η απάντηση των Βυζαντινών ήταν αρνητική.

Το δε την πόλιν σοι δούναι, ουτ΄ εμόν εστιν

ουτ΄ άλλου των κατοικούντων εν ταύτη.

Κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν

και ου φεισόμεθα της ζωής ημών.

Ο διάλογος αυτός ήταν και ο τελευταίος ανάμεσα στους δυο αντιπάλους. Ο κλοιός των πολιορκητών στένεψε. «Ούτε πουλί πετούμενο δε μπορούσε πια να μπει στην Πόλη». Ξημερώματα της 29ης Μαϊου, ημέρα Τρίτη, άρχισε η μεγάλη επίθεση. Τις ομοβροντίες των κανονιών σκεπάζει ο αχός του πιο μεγάλου από αυτά, της μπομπάρδας, που χτυπά και ραγίζει τον πύργο του Αγίου Ρωμανού. Χιλιάδες πολιορκητές ορμούν στα τείχη, στα λαγούμια και στη βαθιά τάφρο, αψηφώντας το θάνατο. Και οι πολιορκημένοι, όλοι, πολεμούν αδιάκοπα και αποκρούουν τις επιθέσεις.

Στην κρίσιμη ώρα ανοίγουν οι κρυφές καταπακτές των δεξαμενών και πλημμυρίζουν με νερό την τάφρο και τα λαγούμια. Χιλιάδες επιτιθέμενοι παγιδεύονται εκεί κι αφανίζονται. Μα κι αυτούς που σκαρφαλώνουν με γάντζους και ανεμόσκαλες στα τείχη τούς περιμένουν οι υπερασπιστές. Το μέτωπο της επίθεσης κλονίζεται. Κανείς όμως δεν γυρίζει πίσω.


Η επίθεση κρατά όλη τη μέρα και οι συγκρούσεις είναι σκληρές κι από τα δύο μέρη. Ο ήλιος γέρνει προς τη δύση και όλα δείχνουν πως η Πόλη θα σωθεί κι αυτή τη φορά. Τότε όμως στο μεγάλο πύργο πληγώνεται ο Ιουστινιάνης. Οι σύντροφοί του τον απομακρύνουν για να του δώσουν τις πρώτες βοήθειες. Η λαβωματιά του όμως είναι βαριά και τον μεταφέρουν στο πλοίο του. Η κακή είδηση διατρέχει τα τείχη και παγώνει τους υπερασπιστές. Και καθώς όλοι ρωτούν και αναρωτιούνται για τον Ιουστινιάνη μια καινούρια είδηση τους μαρμαρώνει: «Οι Τούρκοι μπήκαν στην Πόλη! Η Πόλη κυριεύτηκε!». Κι αυτό δεν είναι ψέμα...


Από την Κερκόπορτα, μια μικρή πύλη του εσωτερικού τείχους, που βρέθηκε ανοιχτή, μπήκε στην Πόλη μια μεγάλη ομάδα γενιτσάρων. Χτύπησαν πισώπλατα τους υπερασπιστές κι άνοιξαν κάποιες από τις μεγάλες πύλες των τειχών. Τα πλήθη των πολιορκητών όρμησαν ακράτητα στην Πόλη και στις επάλξεις. Κι εκεί έγιναν μάχες σκληρές σώμα με σώμα.

Ο αυτοκράτορας, την ώρα αυτή, ήταν στα τείχη, στην Πύλη του Αγίου Ρωμανού, και συντόνιζε τους υπερασπιστές. Ρίχτηκε στη μάχη και πολέμησε τους εισβολείς, πρώτος ανάμεσα στους πρώτους. Κι έπεσε εκεί ηρωικά, ανάμεσα στους συντρόφους του.

Μια εξαιρετική παρουσίαση από το 8ο Δημοτικό Σχολείο Νάουσας και τον κ. Σουδία Γιάννη για την Άλωση της Πόλης:


Κάντε κλικ εδώ

http://anoixtosxoleio.weebly.com

για να δείτε ολόκληρη την παρουσίαση του θέματος.

Μην αντέχοντας ο λαός μας τη μεγάλη συμφορά, την Άλωση της Πόλης, έφτιαξε κατά καιρούς πολλούς θρύλους, τραγούδια, παραδόσεις για να κρατά ζωντανή την ελπίδα πως πάλι με χρόνους με καιρούς πάλι δικά θα 'ναι...

Το τραγούδι στο βίντεο είναι γραμμένο στο πνεύμα αυτό και ανήκει σε επώνυμο δημιουργό, το Ζαχαρία Παπαντωνίου.

Κι από τα Ευζωνάκια στο "ξύπνα καημένε μου ραγιά"... Με τα τραγούδια, τους θρύλους και τις παραδόσεις ο λαός μας νανούρισε τους πόθους του για λευτεριά 400 χρόνια και δεν άφησε να σβήσει η εθνική συνείδηση. Ώσπου κατάφερε να θαύμα να αποτινάξει σε ένα σημαντικό μέρος της παλιάς Βυζαντινής αυτοκρατορίας τη σκλαβιά. Και να αποκτήσει και πάλι λεύτερη πατρίδα.

Η Κωνσταντινούπολη όμως χάθηκε για πάντα. Αύριο κλείνουν 559 χρόνια που βρίσκεται στα χέρια των Τούρκων. Κι αυτός είναι ένας καημός αγιάτρευτος για κάθε Έλληνα...

Και σε ελεύθερη απόδοση από τους Παπαροκάδες:

Κι ένα αυθεντικό παραδοσιακό τραγούδι - θρήνος για την Άλωση της Πόλης από τη μοναδική φωνή του Χρόνη Αηδονίδη.

Νεότερο τραγούδι βασισμένο στο θρύλο του Μαρμαρωμένου Βασιλιά

Ένα αφιέρωμα για την Άλωση της Πόλης από το National Geographic, με φωτογραφίες και βίντεο από τη σημερινή μορφή των τόπων που διαδραματίστηκαν τα εκείνα τα μακρινά ιστορικά γεγονότα.

Παραθέτουμε στη συνέχεια τα σχόλια αυτού του βίντεο:

Πεντακόσια πενήντα πέντε χρόνια μετά την Αλωσης της Πόλης και τις δραματικές εξελίξεις που οδήγησαν στην οριστική πτώση του Βυζαντίου και στην άνοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, το National Geographic έρχεται να προσφέρει στο παγκόσμιο κοινό ένα συγκλονιστικό οπτικοακουστικό λεύκωμα: «1453: Η Αλωση της Πόλης».

Περιλαμβάνει ένα πολυτελές σκληρόδετο βιβλίο και ένα DVD-ντοκιμαντέρ παραγωγής 2007-08, τα οποία βασίζονται στο αρχειακό υλικό του National Geographic, συνδυασμένο με σπάνια ντοκουμέντα, ιστορικές μαρτυρίες και κινηματογραφικές λήψεις σε όλους τους τόπους στους οποίους εξελίχθηκαν τα γεγονότα.

Με τη σφραγίδα ενός φορέα αδιαμφισβήτητου κύρους, το έργο αποτελεί πολύτιμο απόκτημα για τη βιβλιοθήκη κάθε ελληνικού σπιτιού, ενώ αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα για τις ελληνικές οικογένειες που έχουν ρίζες στην Κωνσταντινούπολη.

Στο ντοκιμαντέρ που κυκλοφορεί σε DVD ξεδιπλώνονται με τον ανυπέρβλητο τρόπο του National Geographic, με δύναμη και καθαρότητα, τα συνταρακτικά γεγονότα που οδήγησαν στην Αλωση. Με εντυπωσιακό κινηματογραφικό υλικό από τη σύγχρονη Κωνσταντινούπολη, τη Βενετία, τη Φλωρεντία και αλλού, το DVD αναπλάθει και προβάλλει την ιστορική αλήθεια εκείνης της κοσμογονικής εποχής.

Στο πολυτελές βιβλίο-λεύκωμα καταγράφεται όλη η πορεία από την πολιτική κατάρρευση του μεσαιωνικού Ελληνισμού στη Μικρά Ασία (1071-1081) μέχρι την καταστροφή της Πόλης από τους Σταυροφόρους το 1204 και από την εμφάνιση των Οθωμανών στην Ευρώπη και την πρώτη πολιορκία της Πόλης το 1394 μέχρι τη σθεναρή ύστατη αντίσταση των Βυζαντινών σε ξηρά και θάλασσα κατά την πολιορκία του 1453. Κείμενα εποχής, γκραβούρες, χάρτες και άλλα σπάνια ντοκουμέντα εικονογραφούν όλα τα τραγικά γεγονότα που οδήγησαν στην αρχή του τέλους και, τελικά, στην πτώση, με όλες τις δραματικές επιπτώσεις για το λαό της Πόλης αλλά και για ολόκληρο τον κόσμο.

Η συνέχεια του αφιερώματος (μέρος 2) στην Άλωση της Πόλης από το National Geographic

Η συνέχεια του αφιερώματος (μέρος 3) στην Άλωση της Πόλης από το National Geographic

Η συνέχεια του αφιερώματος (μέρος 4) στην Άλωση της Πόλης από το National Geographic

Η συνέχεια του αφιερώματος (μέρος 5) στην Άλωση της Πόλης από το National Geographic

Η συνέχεια του αφιερώματος (μέρος 6 - τελευταίο) στην Άλωση της Πόλης από το National Geographic