ΟΙ ΦΑΡΟΦΥΛΑΚΕΣ ΤΗΣ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ
Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ

2 απαντήσεις

Πήγαινε κάτω

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ Empty ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ

Δημοσίευση από Admin Δευ Δεκ 20, 2010 8:34 pm


Κάντε κλικ στον τίτλο των βιβλίων για να διαβάσετε περισσότερα...

Και να προσθέσουμε ότι και τα δύο αυτά βιβλία είναι εξαιρετικά για τις μέρες των Χριστουγέννων.

Ο Τρελαντώνης είναι ίσως για λίγο μικρότερα παιδιά ενώ το Ένα παιδί μετράει τ' άστρα για μεγαλύτερα.

Εξαρτάται βέβαια και από το συγκεκριμένο αναγνώστη. Δεν είναι μόνο η ημερομηνία γέννησης που παίζει ρόλο...

Πάντως και οι δύο συγγραφείς, και η Πηνελόπη Δέλτα και ο Μενέλαος (Μέλιος) Λουντέμης, είναι από τους καλύτερους νεοέλληνες λογοτέχνες και στα συγκεκριμένα βιβλία βάζουν και τον ίδιο τον εαυτό τους να πρωταγωνιστεί. Γι' αυτό και τα διαλέξαμε και τα δύο για να ανοίξουμε το αφιέρωμά μας σχετικά με τις Βιβλιοπροτάσεις για τα Χριστούγεννα. Γιατί και τα δύο ανήκουν πλέον στα κλασικά βιβλία για παιδιά ή και εφήβους.

Επιπλέον θελήσαμε έτσι να δώσουμε αφενός ένα βιβλίο γραμμένο από γυναίκα συγγραφέα και ένα από άντρα.

Και στα δύο όμως πρωταγωνιστούν παιδιά. Μάλιστα εύκολα μπορεί κανείς να διακρίνει πως παίρνουν μέρος στην ιστορία και οι ίδιοι οι συγγραφείς. Η Δέλτα είναι η Πουλουδιά του Τρελαντώνη και ο Λουντέμης ο Μέλιος, το παιδί που μετράει τ' άστρα.

Με την ευκαιρία των εορτών ας ευχηθούμε και κάποια από τα σημερινά παιδιά να γίνουν μια μέρα συγγραφείς και να γράψουν με τη σειρά τους τόσο όμορφα βιβλία που έγραψαν η Πηνελόπη Δέλτα και ο Μενέλαος Λουντέμης. Δυο άνθρωποι που όχι μόνο έγραψαν αλλά και έζησαν όπως οι ήρωες των βιβλίων τους. Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό. Να στηρίζονται αυτά που γράφουμε στα βιώματά μας. Να εμπλουτίζονται βέβαια και από τη φαντασία μας, όχι όμως να αποτελούν φαντασιοπληξίες και μόνο.

Με τον ίδιο τρόπο μπορείτε κι εσείς να ξεκινήσετε τη ... συγγραφική σας δράση! Να αρχίσετε δηλαδή να διηγείστε γεγονότα της δικής σας ζωής, προσθέτοντας σκέψεις και συναισθήματα που σας δημιούργησαν.

Φροντίστε στο κείμενο να δίνετε και περιγραφές, τόπων, αντικειμένων και βεβαίως χαρακτήρων άλλων ανθρώπων.

Μην ξεχνάτε να χρησιμοποιείτε διαλόγους και να διαλέγετε όμορφες λέξεις και όχι τις πολύ πολύ συνηθισμένες. Η ανάγνωση καλών λογοτεχνικών βιβλίων, όπως αυτών που θα παρουσιάσουμε στο αφιέρωμά μας, θα σας βοηθήσει πολύ να βελτιώσετε τα εκφραστικά σας μέσα. Και το λεξιλόγιό σας θα γίνει πιο πλούσιο αλλά και η μέθοδος που ακολουθεί ο συγγραφέας θα σας διδάξει πώς γράφεται ένα λογοτεχνικό κείμενο.

Το σημαντικότερο όμως είναι πως η λογοτεχνία μας βοηθά να αναπτύξουμε τη σκέψη μας. Και αν τη συνδυάσουμε με το δικό μας γράψιμο τότε αποτελεί τον καλύτερο τρόπο να γνωρίσουμε αληθινά τον εαυτό μας! Ένα παιγνίδι γνωριμίας του εαυτού μας και των άλλων είναι η λογοτεχνία. Έτσι και εμείς βελτιωνόμαστε ως άνθρωποι αλλά και η επικοινωνία μας με τους άλλους!

Καλές αναγνώσεις και ακόμη καλύτερες γραφές σας εύχομαι για τις μέρες των Χριστουγέννων!

Και στον άγιο Βασίλη στέλνω την παράκληση να σας χαρίσει ένα ημερολόγιο, αν δεν έχετε ήδη, και να αρχίσετε από την Πρωτοχρονιά αυτή να κρατάτε στις σελίδες του τις αναμνήσεις σας!

Admin
Admin
Admin

Αριθμός μηνυμάτων : 878
Ημερομηνία εγγραφής : 25/02/2008

https://faros.forumgreek.com

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ Empty Απ: ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ

Δημοσίευση από Admin Δευ Δεκ 20, 2010 8:45 pm

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ Iiiiii40

Περιγραφή:

Ο Δον Κιχώτης, ένας άρχοντας που αποφασίζει ξαφνικά να γίνει ιππότης, ορίζει ιπποκόμο του τον Σάντσο Πάντσο, τον χαζούλη γείτονά του. Οι δυο τους πολεμούν με ανεμόμυλους, πρόβατα και ασκιά κρασιού, απελευθερώνουν κατάδικους και μπλέκουν σε χίλιες δυο περιπέτειες, ενώ κάθε φορά κατά τύχη τη γλιτώνουν.

Ο Δον Κιχώτης είναι ένα από τα πιο γνωστά παγκοσμίως κλασικά μυθιστορήματα.

Η διασκευή του Κώστα Βάρναλη σκιαγραφεί με τρόπο μοναδικό τον χαρακτήρα του συμπαθέστατου αυτού άρχοντα με την αχαλίνωτη φαντασία.

ΔΕΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Admin
Admin
Admin

Αριθμός μηνυμάτων : 878
Ημερομηνία εγγραφής : 25/02/2008

https://faros.forumgreek.com

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ Empty Απ: ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ

Δημοσίευση από Admin Δευ Δεκ 20, 2010 8:57 pm

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ Iiiiii47

Περίληψη

Μια παρέα παιδιών φεύγει για τις καλοκαιρινές διακοπές στα βουνά, μακριά από τους γονείς και το χωριό τους. Οι μύθοι, οι ιστορίες και οι περιπέτειες που ζουν τους δίνουν δύναμη και γνώση για τη ζωή. Δουλεύοντας όλοι μαζί σα μια κοινότητα αντιμετωπίζουν όλους τους κινδύνους και τις δυσκολίες που συναντούν στη φύση και συμβάλλουν όλοι στη σωστή λειτουργία της ομάδας.
Admin
Admin
Admin

Αριθμός μηνυμάτων : 878
Ημερομηνία εγγραφής : 25/02/2008

https://faros.forumgreek.com

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ Empty Απ: ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ

Δημοσίευση από Admin Δευ Δεκ 20, 2010 9:14 pm

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ 9789603260967

Στα τέλη του 12ου αιώνα, ο βασιλιάς της Αγγλίας Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος αναχώρησε με το στράτευμά του σε σταυροφορία για να ελευθερώσει τους Αγίους Τόπους, αφήνοντας τη διακυβέρνηση του βασιλείου του στον αδερφό του, πρίγκιπα Ιωάννη, ο οποίος με την υποστήριξει άπληστων βαρώνων οδήγησε τον λαό στην εξαθλίωση.

Και τότε ο γενναίος Ρομπέν των Δασών, παρέα με τους συντρόφους του, έκανε ορμητήριό του το δάσος του Σέργουντ, πολεμώντας για τη σωτηρία του λαού του.

Ο "Ρομπέν των Δασών" είναι ένα μαγευτικό βιβλίο που ταξιδεύει τα παιδιά σε τόπους ιπποτικούς κι ονειρεμένους, μια μεγάλη περιπέτεια με ολοζώντανη εικονογράφηση.

_____________________________

Πέρασαν πάνω από σαράντα χρόνια που διάβασα το Ρομπέν των Δασών.

Ειλικρινά δεν έχει ακόμη σβήσει η μαγεία που ένιωσα διαβάζοντάς το...

Σας το συστήνω ανεπιφύλακτα και για αγόρια και για κορίτσια της Τετάρτης!
Admin
Admin
Admin

Αριθμός μηνυμάτων : 878
Ημερομηνία εγγραφής : 25/02/2008

https://faros.forumgreek.com

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ Empty Απ: ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ

Δημοσίευση από ΜΑΡΙΟΡΗ Τρι Δεκ 21, 2010 8:14 am

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ Iiiiii62

Ώρα όμως να περάσουμε και σε πιο σύγχρονα βιβλία που έχουν ξεχωρίσει και αποτελούν κι αυτά πολύ καλές επιλογές για ένα παιδί και όχι μόνο για τα Χριστούγεννα.

Το ΕΜΕΝΑ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ της Γαλάτειας Γρηγοριάδου Σουρέλη είναι ένα από αυτά. Παραθέτουμε και περίληψη του βιβλίου ώστε το κάθε παιδί να διαλέξει βιβλίο ανάλογα και με τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντά του.

Ένα συναρπαστικό, γλαφυρό μυθιστόρημα που ευαισθητοποιεί τους νέους για το καυτό πρόβλημα της εποχής μας, τη ρύπανση του περιβάλλοντος. Τονίζει την ατομική ευθύνη για την καταστροφή της γης. Μια ολόκληρη τάξη σχολείου καταλαβαίνει τον κίνδυνο, παλεύει και αγωνίζεται με το σύνθημα "εμένα με νοιάζει", αν ένα πεύκο κόβεται ή καίγεται, έμενα με νοιάζει, αν ένα βοτσαλάκι λερωθεί από τα απόβλητά. Μπορώ να αλλάξω τον κόσμο εγώ, γιατί εμένα με νοιάζει.

ΜΑΡΙΟΡΗ

Αριθμός μηνυμάτων : 1035
Ημερομηνία εγγραφής : 10/07/2008

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ Empty Απ: ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ

Δημοσίευση από ΜΑΡΙΟΡΗ Τρι Δεκ 21, 2010 8:19 am

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ Iiiiii63

Η Μέλια και η Μυρτώ είναι δυο κοριτσάκια που ζουν το 1936 σ ένα νησί του Αιγαίου.

Ο παππούς τους τους διηγιέται, αντί για παραμύθια, μύθους και θρύλους για τους αρχαίους Έλληνες.

Ο ξάδελφός τους ο Νίκος, φοιτητής από την Αθήνα, τις μαγεύει με την ιστορία ενός τίγρη -το καπλάνι, όπως το λένε στο νησί- που βρίσκεται βαλσαμωμένο μέσα σε μια βιτρίνα στη μεγάλη σάλα του σπιτιού τους.

Λίγο λίγο μπλέκονται στο παιχνίδι του καπλανιού της βιτρίνας μικροί και μεγάλοι ύστερα από κάτι που συνέβηκε μια ζεστή μέρα του καλοκαιριού, στις αρχές του Αυγούστου.

ΜΑΡΙΟΡΗ

Αριθμός μηνυμάτων : 1035
Ημερομηνία εγγραφής : 10/07/2008

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ Empty Απ: ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ

Δημοσίευση από ΜΑΡΙΟΡΗ Τρι Δεκ 21, 2010 8:22 am

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ Iiiiii74

Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΗΣ ΒΑΓΙΑΣ

ΤΗΣ ΖΩΡΖ ΣΑΡΗ

Περιγραφή:

Μια γνήσια περιπέτεια, όπου οι κυνηγοί του θησαυρού εδώ δεν είναι οι μεγάλοι, αλλά τα παιδιά. Ένας θησαυρός στην Αίγινα; Και μάλιστα στη Βαγία; Ναι, στη Βαγία, εκεί που είχε "παντρευτεί" δώδεκα χρονών τον Παναγιώτη, τότε στα 1936. Τώρα η Ζωή είναι πάλι στην Αίγινα, όχι παιδί ανέμελο, όχι κορίτσι στην Κατοχή, μα μεγάλη, απλά μεγάλη. Καλοκαίρι σ ένα ελληνικό νησί, καλοκαίρι με παιδιά. Καλοκαίρι μ ένα θησαυρό που περιμένει να τον βρουν. Ένα από τα σύγχρονα «κλασικά» βιβλία για παιδιά και νέους, όπου μαζί με την αναζήτηση του κρυμμένου θησαυρού έρχεται στην επιφάνεια το φως, η χαρά, η ανεμελιά, ο ήλιος της Ελλάδοας. Και -προσοχή- ένα ελληνικό βιβλίο περιπέτειας...

ΜΑΡΙΟΡΗ

Αριθμός μηνυμάτων : 1035
Ημερομηνία εγγραφής : 10/07/2008

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ Empty Απ: ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ

Δημοσίευση από ΜΑΡΙΟΡΗ Τρι Δεκ 21, 2010 8:29 am

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ Iiiiii60

Περιγραφή:

Δε νομίζω πως έχει μεγάλη διαφορά αν εδώ πέρα τα σπαθιά είναι ξύλινα και τα πιστόλια νεροπίστολα. Η μανία του πολέμου αρχίζει με τα τυροβόλα και καταλήγει στα πυροβόλα! Εδώ τα παιδιά, όπως το συνηθίζουν κάποιες φορές, δίνουν μάθημα στους μεγάλους για τον αφοπλισμό: κάνουν μποϊκοτάζ στα πολεμικά παιχνίδια! [...]

ΜΑΡΙΟΡΗ

Αριθμός μηνυμάτων : 1035
Ημερομηνία εγγραφής : 10/07/2008

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ Empty Απ: ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ

Δημοσίευση από ΜΑΡΙΟΡΗ Τρι Δεκ 21, 2010 8:34 am

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ Iiiiii26

ΜΑΝΟΣ ΚΟΝΤΟΛΕΩΝ:

ΤΟ 33

Περιγραφή:

Υπάρχουν κι άλλα μυθιστορήματα με θέμα το τι συμβαίνει σε μια οικογένεια μετά από ένα διαζύγιο. Αλλά το «33» μιλά για τα γεγονότα που προηγούνται του διαζυγίου. Και μιλά μ έναν εντελώς πρωτότυπο όσο και αληθινό τρόπο, μιας κι είναι τα ίδια τα τέσσερα μέλη μιας οικογένειας που παρουσιάζουν τις σκέψεις τους, τα προβλήματά τους, τις ελπίδες τους γύρω από αυτό που τάραξε την οικογενειακή τους αρμονία.[...]

Βρήκαμε επίσης και αυτή την περίληψη:

Περίληψη

Ο Δομήνικος, η Άννα, η Κώστια και ο Μάνος είναι τα τέσσερα μέλη μιας σύγχρονης οικογένειας, που το καθένα έχει τα δικά του προβλήματα και τις δικές του ασχολίες. Ο πατέρας, ο Δομήνικος, με το βιβλιοπωλείο και το διάβασμα, η μητέρα, η Άννα, με το οδοντιατρείο, τους ασθενείς και το σπίτι, η κόρη, η Κώστια, με το γυμνάσιο και τα προβλήματα της εφηβείας, ο γιος, ο Μάνος, με το δημοτικό και τα παιγνίδια. Όμως, κάτι ιδιαίτερο συμβαίνει σ' αυτή την οικογένεια που διαταράσσει την αρμονία της. Ο εφιάλτης του διαζυγίου τους απειλεί και κανείς δεν είναι σίγουρος αν θα καταφέρουν να τον ξεπεράσουν. Ο καθένας εκφράζει τη δική του άποψη και τις σκέψεις του μαζί και ο αναγνώστης για να βρουν την "καλύτερη" λύση.

ΠΗΓΗ http://www.primedu.uoa.gr/epet/Book/b0086.html

Στο σύνδεσμο αυτό μπορείτε να βρείτε αμέτρητα βιβλία από νεοέλληνες συγγραφείς και να διαβάσετε και την περίληψή τους!

http://www.primedu.uoa.gr/epet/Author/list.html ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ

http://www.primedu.uoa.gr/epet/Book/list.html ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΒΙΒΛΙΩΝ

ΜΑΡΙΟΡΗ

Αριθμός μηνυμάτων : 1035
Ημερομηνία εγγραφής : 10/07/2008

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ Empty Απ: ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ

Δημοσίευση από Admin Παρ Δεκ 24, 2010 12:12 pm

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ 200300013

Περιγραφή:

Ο Ντάνιελ Ντιφόου έγραψε τις Περιπέτειες του Ροβινσώνα Κρούσου εμπνευσμένος από την αληθινή ιστορία ενός εξερευνητή που εγκαταλείφθηκε σε ένα νησί μακριά από τις ακτές της Χιλής το 1704. Μια συναρπαστική περιπέτεια για τη δύναμη της θέλησης, την αγάπη για τα ταξίδια και την επιβίωση σ ένα άγνωστο, εχθρικό νησί.

(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
___________________________

Τι να πει κανείς γι' αυτό το βιβλίο; Ό,τι κι αν πει, λίγο θα είναι. Συγκαταλέγεται όχι απλά στα κλασικά βιβλία για παιδιά μα σε εκείνα που οπωσδήποτε πρέπει να διαβάσει ο καθένας μας.

Παρόλα αυτά ποτέ δεν μπήκε ο Ροβινσών Κρούσος στη βιβλιοθήκη μου... Κι όχι επίτηδες. Μα να, έτυχε να τον διαβάσω σε "ξένο" βιβλίο. Κι εδώ θα σας εξομολογηθώ ότι ως παιδί ήμουν βιβλιοφάγος. Όχι μόνο διάβαζα μονορούφι όσα βιβλία μου χάριζαν, αλλά και ήμουν ειδική να ξετρυπώνω βιβλία και να βρίσκω τον τρόπο να τα ξεκοκαλίζω.

Πρώτα πρώτα δε θυμάμαι ποτέ να έφτασε η Πρωτοχρονιά και να μην είχα από μέρες ανακαλύψει το κρυμμένο βιβλίο που λογάριαζαν οι γονείς μου να μου προσφέρουν για πρωτοχρονιάτικο δώρο. Ήξερα, το μυριζόμουν, πως μέσα στο σπίτι κυκλοφορεί βιβλίο αδιάβαστο. Κι αυτό δε με άφηνε να ησυχάσω. Ψαχούλευα από δω, έχωνα τη μύτη μου από κει, το ανακάλυπτα στο τέλος και μετά εξαφανιζόμουν!

Με φώναζε η καημένη η μαμά μου να τη βοηθήσω στις ετοιμασίες κι εγώ πουθενά. Ακόμη και τις νύχτες που ήθελα δεν ήθελα έπρεπε να ξαπλώσω για ύπνο, φρόντιζα να κρύβω το βιβλίο στο κρεβάτι μου και μόλις όλοι ησύχαζαν, άναβα ένα φακό και κουκουλωμένη στις κουβέρτες χανόμουν στις σελίδες του.

Ο Ροβινσών όμως δεν κατάφερε ποτέ να δρασκελίσει την πόρτα μας. Η συνάντησή μας έγινε στο σπίτι μιας θείας μου. Επίσκεψη είχαμε πάει και φυσικά το λαγωνικό μέσα μου ξύπνησε. Βιβλίο αδιάβαστο σε απόσταση αναπνοής!!!

Κι ενώ η μαμά και η θεία καταγίνονταν με το βάψιμο των αβγών, Πάσχα πλησίαζε, και που υποτίθεται θα βοηθούσα κι εγώ, βούτηξα το βιβλίο και μην την είδατε τη Μαριορή...

Ώσπου να ετοιμαστούν τα αβγά, είχα φτάσει στην τελευταία σελίδα. Και μη θαρρείτε πως είναι μικρό βιβλίο. Αν ήταν τέτοιο, ίσως και να είχα προτιμήσει να ασχοληθώ με τα αβγά. Ποτέ δε συμπάθησα τα μικρούλικα βιβλία. Αλλά διάβαζα από τότε ακόμη πολύ πολύ γρήγορα.

Και ποτέ δεν κοίταζα τι λέει στο τέλος. Το έχω κι αυτό το κακό. Αν ξέρω πώς τελειώνει μια ιστορία, χάνω την όρεξή μου να τη διαβάσω. Αλλά και δεν ξαναδιαβάζω δεύτερη φορά το ίδιο βιβλίο. Γιατί να το ξαναδιαβάσω; Αφού με την πρώτη φορά το μαθαίνω απέξω. Εκτός βέβαια και δε μου αρέσει. Αλλά γιατί να διαβάσω και πάλι ένα βιβλίο που δε μου αρέσει;

Θα σας μαρτυρήσω μάλιστα και έναν καημό που με βασανίζει. Θα έρθει κάποτε η στιγμή που θέλω δε θέλω θα φύγω από τον κόσμο αυτό. Όπως όλοι μας. Για ένα μόνο λόγο στενοχωριέμαι. Που δε θα έχω προλάβει να διαβάσω όλα τα βιβλία που γράφτηκαν ως τώρα. Αλήθεια λέω! Με πειράζει πολύ αυτό.

Έτσι λοιπόν καταλαβαίνετε ότι αφού τον Ροβινσώνα τον είχα διαβάσει, δε ζήτησα ποτέ να τον αγοράσω. Όπως δεν αγόρασα ποτέ τις Μικρές Κυρίες, διαβασμένες αυτές σε κάποια κατασκήνωση, τους Τρεις Σωματοφύλακες, διαβασμένους από τη δανειστική βιβλιοθήκη του σχολείου και άλλα αξιόλογα βιβλία.

Μα με το βιβλίο αυτό συνέβη κάτι παράξενο. Μπορεί να μην το ξαναέπιασα καν στα χέρια μου μα στοίχιωσε μέσα μου. Μια φορά τον συνάντησα τον Ροβινσώνα και τον πιστό του υπηρέτη τον Παρασκευά και από τότε τους κουβαλάω συνεχώς μαζί μου.

Βέβαια υπάρχουν και άλλοι στην παράξενη αυτή κουστωδία. Η Μαίρη Πόππινς, η πριγίπισσα Σάρα, ο κάπταιν Νέμο, ο Κωνσταντίνος Κρηνίτης, ο Ρομπέν των Δασών, η Περίνα και αμέτρητοι άλλοι ήρωες βιβλίων.

Οι άνθρωποι λοιπόν αρκετές φορές με παρεξηγούν που δεν είμαι πολύ της παρέας και μου αρέσει να μένω μόνη μου για μεγάλα διαστήματα. Είναι που δεν καταλαβαίνουν ότι έχω τόσο μεγάλη παρέα συνεχώς που ποτέ δε νιώθω μοναξιά.

Τώρα μάλιστα τελευταία έχω βαλθεί να προσθέσω κι εγώ τα δικά μου "παιδάκια" στη συντροφιά αυτή. Όλα ξεκίνησαν πριν από λίγα χρόνια όταν ανακάλυψα το Ζυμαρούλη. Ένα κουκλάκι ήταν ο Ζυμαρούλης. Και πολύ παράξενο μάλιστα. Το σωματάκι του ήταν από μπαλόνι και η "κοιλίτσα" του γεμάτη αλεύρι. Και μόνο στο κεφαλάκι του είχε μια τούφα πολύχρωμα μαλλιά και δυο μικρές χρωματιστές πούλιες για μάτια. Έτσι μπορούσε κανείς να τον "ζυμώνει" και να του δίνει διάφορα αστεία σχήματα. Μαζί όμως με το σώμα του Ζυμαρούλη ξεκίνησα δίχως να το καταλάβω να σκαρώνω και ιστορίες. Σιγά σιγά μπήκαν στο ... χορό ο Γλύκας, μια δασκάλα που την έλεγαν Μαγδαληνή ( ; ), η Μικρή Αλεπού, η Αρσινόη, η Μπούμπα που νύτσατσε και άλλοι.

Από το Ροβινσώνα όμως έμαθα το μεγάλο μυστικό. Πως για να γράψεις μια ιστορία λογοτεχνική πρέπει να γράφεις μόνο αλήθειες. Άλλο που θα βάλεις και λίγη φαντασία. Όπως βάζουμε και στα φαγητά μας αλάτι για να νοστιμίσουν. Το ίδιο το φαγητό όμως πρέπει να είναι αληθινό και όχι αέρας κοπανιστός. Γιατί ο αέρας δεν τρώγεται!

Έτσι και τα βιβλία τα λογοτεχνικά. Που σας είπα ότι από παιδί τα μυριζόμουν. Όπως άλλοι μυρίζουν κάτι που ψήνεται... Δεν πρέπει λοιπόν ένα καλό βιβλίο να λέει αερολογίες και άρες μάρες κουκουνάρες. Αλλά να καταφέρνει να φέρει στο φως τη βαθύτερη αλήθεια του συγγραφέα. Και με τέτοιο τρόπο που να παρασύρει και τους άλλους να τη γευτούν.

Ο συγγραφέας λοιπόν πρέπει κάτι σημαντικό να έχει να μοιραστεί με τους αναγνώστες. Κι αν είναι ένας μεγάλος συγγραφέας καταφέρνει να βρει εκείνα που οι άνθρωποι σε κάθε χώρα και σε κάθε εποχή θεωρούν σημαντικά. Τότε και λέμε ότι έγραψε ένα έργο κλασικό. Αλλιώς θα διαβαστεί για λίγο και μετά θα τον ξεχάσουν.

Ο συγγραφέας όμως του Ροβινσώνα Κρούσου πέτυχε να τον διαβάζουν γενιές και γενιές ανθρώπων. Γιατί και βρήκε κάτι σημαντικό να διηγηθεί και γιατί έγραψε μια αληθινή ιστορία. Ναι. Ο Ροβινσώνας Κρούσος ήταν αληθινό πρόσωπο. Υπήρξε πραγματικά! Μπορείτε εδώ:

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4502139&ct=2

να διαβάσετε και σχετικές λεπτομέρειες για τον πραγματικό άνθρωπο που ενέπνευσε το συγγραφέα του Ροβινσώνα Κρούσου. Και να προσθέσω ότι έχει εντοπιστεί και το νησί που έζησε και μάλιστα έχει ονομαστεί νησί Ροβινσών Κρούσος!

Το θέμα είναι πως όταν διάβασα το βιβλίο δεν μπορούσα να ξέρω πως αφορά αληθινή ιστορία. Ούτε και με απασχολούσε τότε κάτι τέτοιο. Θεωρώ όμως ότι επειδή ακριβώς ήταν αληθινή ιστορία και όχι φαντασιοπληξίες, κατάφερε να με αγγίξει και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που ο Ροβινσώνας να γίνει ένα σύμβολο για μένα.

Αργότερα προστέθηκαν και άλλοι, όπως είπα, στη συντροφιά του Κρούσου. Και όλοι μαζί φτιάξαν ένα μεγάλο τσούρμο έτοιμο για αληθινά και μακρινά ταξίδια. Και ναι. Το πέτυχαν στο τέλος. Να με πάρουν κι εμένα μαζί τους. Και παρέα να αρμενίσουμε σε θάλασσες και ωκεανούς.

Συμβαίνει κι αυτό με τα αληθινά βιβλία. Σε ξεσηκώνουν να ζήσεις κι εσύ σαν τους ήρωες που συνάντησες στις σελίδες τους. Κι από ιστορία γραμμένη στο χαρτί να γίνει ιστορία της ίδιας της ζωής.

Σας εύχομαι λοιπόν αυτά τα Χριστούγεννα να καταφέρετε κι εσείς να συνταξιδέψετε με το Ροβινσώνα Κρούσο. Και να μπαρκάρετε στο όμορφο καράβι της λογοτεχνίας, της αληθινής και κλασικής λογοτεχνίας...

Καλά σας ταξίδια!
Admin
Admin
Admin

Αριθμός μηνυμάτων : 878
Ημερομηνία εγγραφής : 25/02/2008

https://faros.forumgreek.com

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ Empty Απ: ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ

Δημοσίευση από Admin Παρ Δεκ 24, 2010 1:18 pm

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ 200300041

Περιγραφή:

Ο Μικρός Πρίγκιπας! Το βιβλίο που πήρε μόνιμη θέση σ όλες τις παιδικές βιβλιοθήκες. Το κλασικό αριστούργημα του Σαιντ Εξυπερύ που διαβάζεται πάντα με την ίδια συγκίνηση από μικρούς και μεγάλους. Εικονογραφημένο με τις ακουαρέλες του ίδιου του συγγραφέα κυκλοφορεί σε όλες τις γλώσσες του κόσμου.

Ο Μικρός Πρίγκιπας: Ένας ύμνος στη ζωή, τη φύση, την αγάπη, τη φιλία. Ένα αντίδοτο για τη ματαιδοξία, την πλεονεξία, τα πλούτη και την πειθαρχία της σύγχρονης ζωής.

Ο Μικρός Πρίγκιπας: Κύριο δίδαγμά του -όπως λέει κι ο Στρατής Τσίρκας- είναι το αίσθημα ευθύνης απέναντι σ εκείνους που αγαπούμε ή μας αγαπούν.
Admin
Admin
Admin

Αριθμός μηνυμάτων : 878
Ημερομηνία εγγραφής : 25/02/2008

https://faros.forumgreek.com

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ Empty Απ: ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ

Δημοσίευση από Admin Παρ Δεκ 24, 2010 2:35 pm

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ Iiiii148

Περιγραφή:

Το κλασικό αυτό αριστούργημα του Καρόλου Ντίκενς διηγείται τις συγκινητικές περιπέτειες του μικρού ορφανού παιδιού Όλιβερ, που γνωρίζει στην πιο τρυφερή ηλικία του την πονηριά και μοχθηρία των μεγάλων, όχι μόνο του υποκόσμου αλλά ακόμα κι αυτών που έπρεπε να τον προστατεύουν ή να τον αγαπούν.

Παράλληλα όμως, ο μικρός Όλιβερ γνωρίζει και ανθρώπινα αισθήματα στο πρόσωπο μερικών καλών ανθρώπων, που τον συμπαραστέκονται στις δυσκολίες που περνάει, καθώς οι εχθροί του προσπαθούν να τον βρουν και να τον εξοντώσουν.

Πού να φανταζόταν, ωστόσο, ο φτωχός κι ορφανός Όλιβερ, πως η μοίρα ή ο Θεός του επιφύλασσε μια πολύ μεγάλη έκπληξη...

Πρόκειται για ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα, που διαβάζεται με αγωνία από τους μικρούς και μεγάλους αναγνώστες του, αφού τα γεγονότα που διηγείται μπορούν και σήμερα να συμβαίνουν και στις σύγχρονες κοινωνίες, όπου το ατομικό συμφέρον εξακολουθεί να υπαγορεύει τις ανθρώπινες ενέργειες κι όπου τα κοινωνικοοικονομικά συστήματα εξακολουθούν να συνθλίβουν τα δικαιώματα των αδύνατων και των φτωχών.

__________________________________

ΥΓ. Ένα βιβλίο που δεν είναι μόνο κλασικό αριστούργημα αλλά και ταιριάζει στο πνεύμα των Χριστουγέννων όσο κανένα από τα προηγούμενα που παρουσιάσαμε.
Admin
Admin
Admin

Αριθμός μηνυμάτων : 878
Ημερομηνία εγγραφής : 25/02/2008

https://faros.forumgreek.com

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ Empty Απ: ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ

Δημοσίευση από Admin Παρ Δεκ 24, 2010 3:46 pm

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ Ioi_iy10

Ένα ακόμη κλασικό παιδικό βιβλίο. Στα ελληνικά ο τίτλος του είναι:

ΜΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ


και το έχει γράψει ο Έκτορας Μαλό.

Περιγραφή:

Η μικρή ορφανή Περίνα ξεκινά ολομόναχη τη μεγάλη της περιπλάνηση, για να συναντήσει την οικογένεια που της έχει απομείνει. Η ψυχική δύναμη, η επιμονή, η αναζήτηση του δικαίου και της αγάπης εναλλάσσονται στο βιβλίο αυτό με μια αριστουργηματική αφήγηση που συναρπάζει κάθε νεανική ψυχή.

_________________________

ΥΓ Η Περίνα αποτελεί το θηλυκό αντίστοιχο του Όλιβερ Τουΐστ. Η βασική υπόθεση και των δύο βιβλίων είναι η ίδια. Δυο ορφανά παιδιά, το πρώτο κορίτσι, το άλλο αγόρι, αναζητούν την οικογένειά τους. Περνάνε πολλά μέχρι να τη βρουν αλλά όταν βρίσκουν τους συγγενείς τους, η ζωή τους γίνεται παράδεισος... Κλασική περίπτωση έργου με χάπι εντ, δηλαδή με ευτυχισμένο τέλος. Στη ζωή όμως αυτό συμβαίνει σπάνια. Ή, αν συμβεί, περνάνε δεκαετίες μέχρι το ορφανό παιδί, ή το παρατημένο σε ίδρυμα, να βρει τις ρίζες του.

Παρόλ' αυτά, και καθώς όλοι μας έχουμε ανάγκη τα παραμύθια, διαβάζονται ευχάριστα και τα δυο αυτά βιβλία. Προσωπικά μου άρεσε περισσότερο το βιβλίο του Έκτορα Μαλό, το Με Οικογένεια.

Αξίζει πάντως να διαβάσει κανείς και τα δύο για να συγκρίνει τον τρόπο που ακολούθησε ο κάθε συγγραφέας στην πλοκή του μύθου. Και να σημειώσω εδώ ότι τα θέματα που απασχολούν τη λογοτεχνία είναι περιορισμένα συνήθως και επομένως παίζει σημαντικό ρόλο η πλοκή που θα διαλέξει ο συγγραφέας ώστε να κερδίσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη ακόμη και για ένα θέμα που έχει ξαναδιαβάσει και άλλα βιβλία.

Πάντως τα λογοτεχνικά βιβλία μπορούμε να τα χωρίσουμε και με βάση το θέμα τους.

http://www.primedu.uoa.gr/epet/Thema/list.html

Ο βασικός τους όμως διαχωρισμός γίνεται με βάση την ηλικία των αναγνωστών στους οποίους απευθύνεται. Δηλαδή τα χωρίζουμε σε βιβλία για μεγάλους και σε βιβλία για παιδιά.

Επίσης τα βιβλία χωρίζονται και με τη μορφή που τους δίνει ο δημιουργός τους σε διάφορα είδη. Για να δείτε τα λογοτεχνικά είδη κάντε κλικ στον ακόλουθο σύνδεσμο:

http://www.primedu.uoa.gr/epet/Kind/list.html

Άλλος τρόπος να τα χωρίζουμε είναι ανάλογα με τη χώρα καταγωγής του συγγραφέα ή την εποχή που έζησε. Έτσι έχουμε βιβλία ελληνικά και βιβλία μεταφρασμένα στα ελληνικά από άλλες γλώσσες. Και βιβλία σύγχρονα και βιβλία παλιά ή και αρχαία ακόμη.

Υπάρχουν και αρκετές ακόμη μέθοδοι ταξινόμησης των βιβλίων. Πχ έχουμε βιβλία γραμμένα στην καθαρεύουσα και βιβλία γραμμένα στη δημοτική ή και βιβλία γραμμένα σε κάποια τοπική διάλεκτο.

Καλό είναι ο αναγνώστης που αγαπά τη λογοτεχνία να είναι σε θέση να ξεχωρίζει σε ποια κατηγορία ανήκει το κάθε βιβλίο γιατί έτσι θα επιλέγει πιο σωστά το βιβλίο που θα διαβάσει.

Να σημειώσω ότι οπωσδήποτε ένα παιδί πρέπει να διαβάζει και βιβλία γραμμένα από Έλληνες συγγραφείς γιατί ένα μεταφρασμένο βιβλίο όσο ωραίο και να είναι πάντα χάνει στην αξία του σε σχέση με το πρωτότυπο. Φυσικά αυτό εξαρτάται και από το μεταφραστή που καλό θα είναι εκτός από τη γνώση της ξένης γλώσσας να διαθέτει και λογοτεχνικό ταλέντο ο ίδιος. Ευτυχώς αρκετοί λογοτέχνες ασχολούνται και με μεταφραστικό έργο, όπως είδαμε παραπάνω τον Δον Κιχώτη σε μετάφραση Κώστα Βάρναλη. Όταν ο μεταφραστής είναι και ο ίδιος λογοτέχνης τότε δε μιλάμε απλά για μετάφραση αλλά για διασκευή του έργου.

Admin
Admin
Admin

Αριθμός μηνυμάτων : 878
Ημερομηνία εγγραφής : 25/02/2008

https://faros.forumgreek.com

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ Empty Απ: ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ

Δημοσίευση από ΜΑΡΙΟΡΗ Πεμ Δεκ 30, 2010 9:03 am

Συνεχίζουμε το αφιέρωμά μας με μια λίστα βιβλίων. Τη λίστα των παιδικών βιβλίων που τη χρονιά που πέρασε διεκδίκησαν το βραβείο του περιοδικού ΔΙΑΒΑΖΩ.

Το κάνουμε αυτό γιατί όσο και αν είναι τεράστια η αξία των λεγόμενων κλασικών βιβλίων υπάρχει πάντα η αναγκαιότητα να διαβάζουμε και βιβλία καινούρια. Βιβλία σύγχρονα και γραμμένα από συγγραφείς της εποχής μας. Αλλιώς πώς θα ξεχωρίσουν τα επόμενα κλασικά βιβλία;

Τα βιβλία λοιπόν αυτά είναι τα εξής:

ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΟ ΠΑΙΔΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ

Αγγελίδου Μαρία (κείμενο), Δεληβοριά Μυρτώ (εικονογράφηση), Οι άνθρωποι που δεν εννοούσαν να πεθάνουν: Ο μύθος του Σίσυφου, εκδόσεις Πατάκη

Δημητριάδου Κική (κείμενο), Ανδρικόπουλος Νικόλας (εικονογράφηση), Η Αρήτη της ροδιάς, εκδοτικός οίκος Α. Α. Λιβάνη

Ηλιόπουλος Βαγγέλης Δ. (κείμενο), Διατσέντα Παρίση (εικονογράφηση), Κι οι ιστορίες μεταναστεύουν, εκδόσεις Πατάκη

Ιεροπούλου Εύα (κείμενο), Μαρουλάκης Ιούλιος (εικονογράφηση), Ο άλλος μου εαυτός, εκδόσεις Άγκυρα

Κοντολέων Μάνος (κείμενο), Τσιμόχοβα Ρίτα (εικονογράφηση), Πολύτιμα δώρα, εκδόσεις Πατάκη

Μητσιάλη Αλεξάνδρα (κείμενο), Μπαχά Μάρια (εικονογράφηση), Η νύχτα των πυγολαμπίδων, εκδόσεις Πατάκη

Μπουλώτης Χρήστος (κείμενο), Στεφανίδη Φωτεινή (εικονογράφηση), Η σκυλίσια ζωή του γάτου Τζον Αφεντούλη, εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα

Παναγιωτόπουλος Νίκος (κείμενο), Παπατσαρούχας Βασίλης (εικονογράφηση), Ο Ιπποπότης και η Νεραϊγελάδα, εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα

Παπαλιού Ντορίνα (κείμενο), Μπουλούμπασης Πέτρος (εικονογράφηση),Όταν η Έλλη έγινε αόρατη, εκδόσεις Παπαδόπουλος

Χατζόπουλος Πέτρος (κείμενο), Μπουλούμπασης Πέτρος (εικονογράφηση), Η μικρή Ρουάλα, εκδόσεις Καστανιώτη.

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΑ ΠΑΙΔΙΑ

Δαρλάση Αγγελική, Τότε που κρύψαμε έναν άγγελο, εκδόσεις Πατάκη

Ζορμπά-Ραμμοπούλου Βησσαρία, Το κρυμμένο εργοστάσιο παιχνιδιών, εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα

Κολυδά Ευγενία, Η γιαγιά στην Παραμυθοχώρα, εκδόσεις ModernTimes

Κοντολέων Μάνος, Ο χαρταετός της Σμύρνης, εκδόσεις Άγκυρα

Κουππάνου Άννα, Οι αργοναύτες του χρόνου, εκδόσεις Κέδρος

Μαργαρίτης Κυριάκος, Μια σονάτα για τον Ιγνάτιο, εκδόσεις Ψυχογιός

Μπουντούρης Βασίλης, Η αγάπη διδάσκει, Προσοχή, και τα αυτιά έχουν τοίχους!, εκδόσεις Κέδρος

Παπαθεοδώρου Βασίλης, Στη διαπασών, εκδόσεις Καστανιώτη

Ρεμούνδος Γιάννης, Το αίνιγμα του χαμένου cdplayer, εκδόσεις Ψυχογιός

Ψαραύτη Λίτσα, Κασσάνδρα, η μάντισσα της Τροίας, εκδόσεις Πατάκη

_____________________________________________

Πληροφορίες για τα βιβλία αυτά (περίληψη, κριτικές, τιμή, αριθμό σελίδων κλπ) μπορείτε να βρείτε εδώ:

http://www.protoporia.gr/news.php/page/6

απ' όπου και πήραμε κι εμείς τον κατάλογο. Είναι η ιστοσελίδα ενός μεγάλου βιβλιοπωλείου της Αθήνας και διαθέτει μηχανή αναζήτησης. Δηλαδή υπάρχει ένα κουτάκι στο πάνω μέρος της σελίδας που λέγεται Αναζήτηση. Κάνεις κλικ με το ποντίκι μέσα στο κουτάκι και μετά γράφεις ή τον τίτλο του βιβλίου που σε ενδιαφέρει ή το όνομα του συγγραφέα και έπειτα πατάς το κόκκινο κουμπάκι που λέγεται Go.

Η μηχανή αναζήτησης σου εμφανίζει τότε τα αποτελέσματα και κάνεις κλικ με το ποντίκι σου σε όποιο σε ενδιαφέρει για να διαβάσεις περισσότερα.

Προσοχή: Πρέπει να γράψετε σωστά τον τίτλο του βιβλίου ή το όνομα του συγγραφέα που σας ενδιαφέρει. Αλλιώς η μηχανή αναζήτησης δε θα μπορέσει να σας βοηθήσει! Μια καλή λύση είναι για τον κατάλογο που δώσαμε εδώ, να κάνετε κόπι - πέιστ (δηλαδή αντιγραφή - επικόλληση) του τίτλου ώστε να είστε απόλυτα σίγουροι πως γράφτηκε σωστά στο κουτάκι!!!





ΜΑΡΙΟΡΗ

Αριθμός μηνυμάτων : 1035
Ημερομηνία εγγραφής : 10/07/2008

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ Empty Απ: ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ

Δημοσίευση από ΜΑΡΙΟΡΗ Πεμ Δεκ 30, 2010 9:21 am

Ένας ακόμη τρόπος να βρείτε βιβλίο είναι Ο ΜΙΚΡΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ!

http://www.mikrosanagnostis.gr/search.asp

Η ιστοσελίδα δηλαδή που δημιούργησε πρόσφατα το ΕΘΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΒΙΒΛΙΟΥ για τους μικρούς αναγνώστες.

Κι εκεί υπάρχει μηχανή αναζήτησης που μπορείτε να τη ρυθμίσετε ανάλογα με τις προτιμήσεις σας και να σας δώσει κατάλογο όλων των βιβλίων που πιθανόν σας ενδιαφέρουν.

ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ

Μία από τις ρυθμίσεις είναι η ηλικία του αναγνώστη και που για τους μικρούς αναγνώστες είναι πολύ σημαντική. Άλλα βιβλία θα διαβάσει ένα πρωτάκι του Δημοτικού και άλλα ένα παιδί της έκτης.

Για την ηλικία 10 - 13 η μηχανή αναζήτησης του ΜΙΚΡΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ δίνει πάνω από 200 βιβλία!!! Ε, δεν μπορεί. Κάποιο απ' όλα θα σας αρέσει!!!

Κάντε κλικ στο βιβλίο αυτό και θα βρείτε πολλές σχετικές πληροφορίες.

Εγώ για παράδειγμα πρόσεξα αυτό το βιβλίο:

http://www.biblionet.gr/main.asp?page=showbook&bookid=158554

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ B158554

Ο κλέφτης του θησαυρού του Αλή Πασά


Περιπέτεια στην Ελλάδα του 1821

Παντελής Σταματελόπουλος, Μαρία Ηλιοπούλου


Κέδρος, 2010
231 σελ.
ISBN 978-960-04-4105-5, [Κυκλοφορεί]
Τιμή € 9,00

Ο Πάνος είναι ένας χαρισματικός νέος που η τύχη τον φέρνει αλυσοδεμένο στα Γιάννενα του Αλή πασά. Η Ροδιώ είναι η πιο ταλαντούχα χορεύτρια στην Αυλή του φοβερού βεζίρη της Ηπείρου. Οι δύο νέοι θα δεθούν μεταξύ τους για πάντα με ένα χρυσό μυστικό. Και η επανάσταση του 1821 αρχίζει...

Όμως, σε έναν αγώνα για Ελευθερία, Δικαιοσύνη και Ευημερία για όλους: Τι είναι πολύτιμο και τι ασήμαντο; Τι είναι ηρωικό και τι ανάξιο λόγου; Στη μέση της σύγκρουσης δύο κόσμων, ο Πάνος και η Ροδιώ παίρνουν θέση μάχης ενώ ο κρυμμένος θησαυρός του Αλή πασά τους περιμένει...

Όμως πατώντας και τη ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ

http://www.biblionet.gr/main.asp?page=results&Titlesid=158554

(θα τη βρείτε δεξιά από την εικόνα του εξωφύλλου) διάβασα ότι είναι για παιδιά που έχουν κλείσει τα 12!!!

Να το προσέχετε αυτό. Υπάρχουν βιβλία που μπορεί για πολλούς λόγους να μην είναι κατάλληλα για την ηλικία σας. Και να το προσέχουν ιδιαίτερα οι γονείς.

Βέβαια υπάρχουν παιδιά που διαθέτουν ωριμότητα μεγαλύτερη από την ηλικία τους και επομένως μπορούν να διαβάσουν βιβλία για μεγαλύτερες ηλικίες. Αυτό όμως μόνο οι γονείς τους είναι αρμόδιοι να το κρίνουν!

ΜΑΡΙΟΡΗ

Αριθμός μηνυμάτων : 1035
Ημερομηνία εγγραφής : 10/07/2008

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ Empty Απ: ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ

Δημοσίευση από ΜΑΡΙΟΡΗ Πεμ Δεκ 30, 2010 9:38 am

Ένας ακόμη τρόπος να εντοπίζεις καλά βιβλία είναι και τα λεγόμενα ΕΥΠΩΛΗΤΑ ή ΜΠΕΣΤ ΣΕΛΕΡΣ.

Πρόκειται για τα βιβλία εκείνα που είναι πρώτα σε πωλήσεις. Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως οπωσδήποτε είναι και καλά βιβλία... αλλά για να το προτιμούν και να το αγοράζουν πολλοί άλλοι αναγνώστες ένα βιβλίο, κάτι δείχνει...

http://www.protoporia.gr/products_best_seller.php/announcement_type_id/29

Εδώ βρήκαμε τον κατάλογο ΕΥΠΩΛΗΤΩΝ του βιβλιοπωλείου Πρωτοπορία.

Πρώτο πρώτο στα ευπώλητα φιγουράρει ο Μικρός Πρίγκιπας που πραγματικά είναι ένα κλασικό βιβλίο και το έχουμε κι εμείς ήδη παρουσιάσει.

Και το δεύτερο είναι αυτό:

Ο Τζιτζικο-Περικλής και η πέμπτη εποχή του χρόνου

Συγγραφείς: Ελένη Σβορώνου

Θέμα: Προσχολική ηλικία
Εκδότης: Μεταίχμιο
Εικονογράφηση: Μαρία-Λουίζα Βαφιαδάκη
Ημ. Έκδοσης: 01/01/2007


Προσοχή όμως. Όπως βλέπετε είναι για Προσχολική ηλικία. Για παιδιά δηλαδή που ακόμη δεν πήγαν σχολείο...

Επίσης να τονίσουμε ότι δεν είναι όλα τα ευπώλητα βιβλία που ανήκουν στα λογοτεχνικά...

Και κάτι ακόμη για τα ευπώλητα στο χώρο του παιδικού βιβλίου. Ο κατάλογος διαμορφώνεται κυρίως από τις προτιμήσεις των μεγάλων που είναι εκείνοι που αγοράζουν βιβλία για τα παιδιά. Ειδικά τέτοιες μέρες όλοι οι μεγάλοι, γονείς, παππούδες, θείοι, νονοί και νονές, ψάχνουν ένα βιβλίο για δώρο. Εξαρτάται λοιπόν από το κριτήριο με το οποίο διαλέγουν βιβλίο η τελική διαμόρφωση του καταλόγου "Ευπώλητα".

Και από την άλλη μεριά θα πρέπει να παρατηρήσουμε ότι υπάρχουν πολύ καλά βιβλία για παιδιά που δυστυχώς δεν κάνουν πολλές πωλήσεις. Είτε γιατί ο συγγραφέας είναι ακόμη άγνωστος, είτε γιατί ο εκδοτικός οίκος δεν είναι από τους πολύ γνωστούς, είτε και για πολλούς άλλους λόγους.

Να συμβουλευόμαστε επομένως τα "Ευπώλητα" αλλά να μην ξεχνάμε ότι δεν είναι το μοναδικό κριτήριο για να διαλέξουμε βιβλίο!

ΜΑΡΙΟΡΗ

Αριθμός μηνυμάτων : 1035
Ημερομηνία εγγραφής : 10/07/2008

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ Empty Απ: ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ

Δημοσίευση από Admin Σαβ Ιαν 01, 2011 5:37 pm

Για τη σημερινή μέρα, τη μέρα της Πρωτοχρονιάς, επιλέγουμε ένα πραγματικά υπέροχο βιβλίο:

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ Gatax

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΑΥΡΗ ΓΑΤΑ

ΤΟΥ ΕΥΓΕΝΙΟΥ ΤΡΙΒΙΖΑ


Περιγραφή:

"Η τελευταία μαύρη γάτα" είναι το εκατοστό βιβλίο του Ευγένιου Τριβιζά, το οποίο αποτελεί παράλληλα και το πρώτο του μυθιστόρημα για μικρούς και μεγάλους.

Σε ένα μακρινό νησί, τα μέλη μιας μυστικής αδελφότητας προληπτικών πιστεύουν ότι οι μαύρες γάτες φέρνουν γρουσουζιά και αποφασίζουν να τις εξολοθρεύσουν με δηλητήρια, παγίδες και χίλιους δυο απάνθρωπους τρόπους. Σε λίγο έχουν σχεδόν επιτύχει το σκοπό τους. Μόνο μια μαύρη γάτα απομένει ζωντανή. Τα μέλη της αδελφότητας είναι αποφασισμένα να τη βρουν και να την εξοντώσουν.

Ο συγγραφέας πλάθει ένα μυθικό αλλά και πειστικό κόσμο, με σκοτεινές δολοπλοκίες, εμφύλιες διαμάχες, διαψευσμένες προσδοκίες, ανελέητα κυνηγητά και σπαρταριστούς χαρακτήρες.

Η «Τελευταία Μαύρη Γάτα» καταφέρεται εναντίον του ρατσισμού, της προκατάληψης και της δεισιδαιμονίας.


Ευτυχώς που για το βιβλίο αυτό υπάρχει στο ίντερνετ και ένα απόσπασμα, που θα επιτρέψει στους ενδιαφέρομενους να σχηματίσουν μόνοι τους γνώμη.

http://www.protoporia.gr/product_info.php/products_id/129497

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Επιδρομή στην ψαροταβέρνα


Στην αγατούλα
Σας τα λέω όλ αυτά
γιατί εδώ στο νησί μας,
όπως κι αλλου,
οι γάτες ξεχνάνε,
οι άνθρωποι ξεχνάνε,
και η τρέλα δεν θέλει πολύ
να φουντώσει πάλι
φτου ξανά κι απ την αρχή

Όπου μετά από μια σειρά από μυστηριώδεις και ανεξήγητες εξαφανίσεις γάτων, ο ήρωας μας παρακολουθεί μια απαγωγή και αντικρίζει για πρώτη φορά τον κοντό με την τραγιάσκα.

Πρώτα εξαφανίστηκε ο Μεταξονούρης. Μετά ο Σαλταπήδας. Μετά εξαφανίστηκαν ο Νιαουρίνος, ο Γκιουζέπε, ο Ραμσής, η Αραπίνα, ο Σαρδανάπαλος και η Μπιζού. Όλες αυτές οι γάτες δεν είχαν κανένα άλλο κοινό χαρακτηριστικό γνώρισμα εκτός από ένα: Ένα μόνο. Το χρώμα τους. Το μαύρο, κατάμαυρο χρώμα τους.

Στην αρχή, οι αιφνίδιες αυτές απουσίες δεν είχαν προκαλέσει ιδιαίτερη ανησυχία στο γατόκοσμο του νησιού. Δεν είναι δα και τόσο σπάνιο για μια γάτα να γίνεται άφαντη κάποια στιγμή στα καλά καθούμενα. Η εξαφάνιση της μπορεί να οφείλεται σε χίλιες δυο αιτίες: το αφεντικό της μπορεί να μετακόμισε σε κάποια άλλη γειτονιά, ή μπορεί καμιά στριμμένη σπιτονοικοκυρά να την έχει κλειδαμπαρωμένη μέσα στο σπίτι και να μην της επιτρέπει εξόδους -ή δεν αποκλείεται ακόμα να το έχει βάλει η ίδια η γάτα γινάτι και να ξημεροβραδιάζεται έξω από καμιά ποντικότρυπα, περιμένοντας να ξεμυτίσει το αφιλότιμο ποντίκι που έχει βάλει στο μάτι για να το γραπώσει και να του δώσει να καταλάβει.

Προσωπικά, ουδόλως με είχε απασχολήσει το θέμα αυτό ως εκείνο το μοιραίο καλοκαιριάτικο βράδυ.

Το βράδυ εκείνο, που λέτε, είχα ραντεβού με τον Κοψονούρη, τον καλύτερο μου φίλο, γνωστό επίσης με τα παρατσούκλια «Γατοκομάντος» ή «Τηγανάκιας», λόγω των επιδόσεων του στον εντοπισμό και την αστραπιαία αρπαγή τηγανητών ψαριών από ψαροταβέρνες. Φίνος γάτος ο Κοψονούρης, άριστος φίλος, πάντα αισιόδοξος, μ ένα χαρούμενο σπινθήρισμα στα μάτια. Το τι ξάπλες, πλάκες, τσάρκες και μάσες είχαμε κάνει μαζί δεν περιγράφεται.

Χαράματα το ίδιο πρωί ο Κοψονούρης μου είχε εκμυστηρευθεί ότι σε μία από τις απογευματινές του περιπλανήσεις είχε εντοπίσει μια παραθαλάσσια ψαροταβέρνα, που το πλαϊνό παράθυρο της κουζίνας της δεν έκλεινε καλά και είχαμε συμφωνήσει να συναντηθούμε εκεί κοντά κατά το βραδάκι για να την τιμήσουμε δεόντως με μία αστραπιαία επιδρομή, που θα άδειαζε τα τηγάνια της και θα γέμιζε τις κοιλίτσες μας.

Τόπος του ραντεβού είχε οριστεί η τσίγκινη σκεπή μιας ετοιμόρροπης παράγκας, καμιά τριακοσαριά μέτρα απόσταση από το στόχο μας. Όπως πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις, είχαμε επιλέξει εκείνο το συγκεκριμένο βράδυ επειδή δεν είχε παρά ελάχιστο φεγγάρι και συνεπώς μειώνονταν σημαντικά οι πιθανότητες να γίνουν αντιληπτές οι κινήσεις μας. Κι αυτό επειδή στο παρελθόν, επιδρομές σε ψαροταβέρνες και άλλα ευαγή ιδρύματα με πανσέληνο μας είχαν στοιχίσει ακριβά.

Εγώ λοιπόν, που λέτε, καταφθάνω πρώτος, σκαρφαλώνω στο άψε-σβήσε από ένα σκουριασμένο λούκι και αρχίζω να κόβω βόλτες πέρα-δώθε στη σκεπή της παράγκας. Αισθάνομαι ανέμελος και ευδιάθετος. Έχω μια υπέροχη θέα από κει πάνω.

Δεξιά μου απλώνεται η θάλασσα, σκουροπράσινη κι απέραντη, ως εκεί που φτάνει το μάτι, λες και δεν έχει τέλος. Παλιότερα, όταν ήμουνα μικρό γατάκι, ψιψινάκι δηλαδή, ονειρευόμουν ότι θα γινόμουν κάποια μέρα καραβόγατος, θα μπαρκάριζα σε ένα καλοτάξιδο ιστιοφόρο φορτωμένο κασέλες με λιθρίνια και σαρδέλες και θα γύριζα όλο τον ντουνιά απ άκρη σ άκρη. θα περνούσα ζωή χαρισάμενη στα πέρατα του κόσμου, θα γευόμουν εξωτικά φεγγαρόψαρα σε τροπικά λιμάνια, θα σκαρφάλωνα σε ψαροκοκαλόδεντρα σε παραμυθένιες ζούγκλες και θα αγαπιόμουνα με παθιάρες γάτες στο Σιάμ, το Αφγανιστάν και την Περσία.

Αλλά δυστυχώς το όνειρο έμεινε όνειρο, επειδή η θάλασσα μου προκαλούσε ναυτία.

Σήμερα βέβαια είναι ήρεμη σαν λάδι προτού το ρίξουν στο τηγάνι για να τηγανίσουν παλαμίδες και το αντιφέγγισμα των αστεριών παιχνιδίζει στην ακύμαντη επιφάνεια της. Το χειμώνα όμως η ίδια αυτή θάλασσα, θεέ μου, πώς αλλάζει, φουρτουνιάζει, θεριεύει, αγριεύει, μανιασμένα κύματα σηκώνονται ίδια βουνά θεόρατα, ο ένας τυφώνας διαδέχεται τον άλλο και για τρεις-τέσσερις μήνες ούτε καράβι, ούτε καΐκι, ούτε κανένα άλλο πλεούμενο μπορεί να πλησιάσει στο νησί μας.

Από κει ψηλά, λοιπόν, κόβω, που λέτε, κίνηση. Λίγο παρακάτω στα δεξιά μου, μπορώ να διακρίνω καθαρά το ασβεστωμένο κτίριο της ψαροταβέρνας «ο Κόκκινος Κοκοβιός», και από το φωτισμένο παράθυρο της κουζίνας, τη σκιά του μάγειρα, του κυρ Ανέστη, που καθαρίζει ανύποπτος τα τηγάνια του, σκουπίζοντας που και που με μια πετσέτα τον ιδρώτα από το μέτωπο του.

Δεν έχει και πολλή πελατεία σήμερα η ψαροταβέρνα. Μόνο ένας μεσόκοπος καπετάνιος με τον παπαγάλο του και δυο ερωτευμένα ζευγαράκια κάθονται στα ξύλινα τραπέζια που είναι στρωμένα με ξεθωριασμένα ασπροκόκκινα καρό τραπεζομάντιλα. Απόηχοι από τις φωνές τους φτάνουν στα αυτιά μου και γαργαλιστικές μυρωδιές μπαρμπουνιών περιπαίζουν στα ρουθούνια μου.

Η κοιλιά μου γουργουρίζει ανυπόμονα, αλλά την καθησυχάζω, διαβεβαιώνοντας την ενόρκως ότι σε λίγο θα την κάνω ευτυχισμένη. Παρ όλα αυτά, εξακολουθεί να γουργουρίζει γιατί σπάνια με εμπιστεύεται κι αυτό επειδή οι γαστριμαργικές υποσχέσεις μου, τις πιο πολλές φορές, αποδεικνύονται απατηλές.

Ξαφνικά συμβαίνει κάτι αναπάντεχο. Κάτω από μια αναποδογυρισμένη ψαρόβαρκα εμφανίζεται ένας άλλος, άγνωστος μου, μαύρος γάτος, που καθώς φαίνεται τον έχει προκαλέσει κι αυτόν η γαργαλιστική και ακατανίκητη μυρωδιά των μπαρμπουνιών.

- Όπα! Να τα μας! Ελπίζω να μη μας τα χαλάσει ο γατεργάρης! σκέφτομαι.

Τον παρακολουθώ να πλησιάζει με προφύλαξη προς την κατεύθυνση της ψαροταβέρνας, ρίχνοντας κλεφτές ματιές ολόγυρα. Τα υπόλοιπα συμβαίνουν τόσο αναπάντεχα, τόσο αστραπιαία, που αναρωτιόμουν μετά αν πραγματικά τα είδα.

Μια τρίκυκλη μοτοσικλέτα με καρότσα στο πλάι, που ερχόταν φουλαριστή από το βάθος του δρόμου, κόβει ταχύτητα, φρενάρει απότομα, δυο τύποι, ένας κοντός με τραγιάσκα και ένας ψηλός με κρεμαστό μουστάκι, πηδούν, αρπάζουν επιδέξια το γάτο με μια απόχη, του κοπανάνε μια-δυο κλοτσιές και τον μπουζουριάζουν σε ένα τσουβάλι. Ο ταλαίπωρος γάτος αρχίζει να συστρέφεται, να γρατζουνάει και να νιαουρίζει απελπισμένα αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Οι απαγωγείς ρίχνουν το θήραμα τους στην καρότσα, πηδάνε πάλι στη μοτοσικλέτα και γίνονται καπνός.

Εγώ δεν τολμώ να πιστέψω στα μάτια μου. Παγωμένος από έκπληξη χάνω πολύτιμο χρόνο. Δεν είμαι σίγουρος πώς πρέπει να αντιδράσω. Να περιμένω το φιλαράκο μου τον Κοψουνούρη, όπως είχαμε συμφωνήσει, ή να πάρω από πίσω τους κακοποιούς;

Από τη μια η πεινασμένη κοιλίτσα μου, από την άλλη ένας συνάδελφος που έχει την ανάγκη μου. Διστάζω κάνα δυο δευτερόλεπτα αλλά το παίρνω απόφαση.

Δίνω ένα σάλτο και αρχίζω να τρέχω με όλη μου τη δύναμη πίσω από τη μοτοσικλέτα.

Αδικος κόπος. Όσο και να τρέχω η μοτοσικλέτα τρέχει ακόμα γρηγορότερα και σε λίγο χάνεται από τα μάτια μου στο βάθος του σκοτεινού δρόμου.

Λαχανιασμένος παίρνω το δρόμο της επιστροφής και όπως περνάω με κατεβασμένη ουρά από το σημείο της απαγωγής, παίρνει το μάτι μου ένα μεταλλικό αντικείμενο να γυαλίζει στην άσφαλτο. Καταπώς φαίνεται έχει πέσει από τους κακοποιούς. Πλησιάζω, το αναποδογυρίζω με το μπροστινό μου πόδι, το μυρίζω και το εξετάζω προσεχτικά. Είναι μια καρφίτσα, από αυτές που φοράνε οι άνθρωποι καμιά φορά στο πέτο. Δείχνει ένα πράσινο τετράφυλλο τριφύλλι μέσα σε ένα ασημένιο πέταλο. Περίεργο. Τι νόημα να έχει άραγε αυτό;

Δεν προλαβαίνω να το καλοσκεφτώ. Ένα ξαφνικό κορνάρισμα μου κόβει τη χολή και ένα θηριώδες τριαξονικό φορτηγό ως εκεί πάνω, περνάει φουλαριστό ξυστά πλάι μου. θαύμα πως δε με έκανε χαλκομανία!

Επιστρέφω ολοταχώς στο πόστο μου, σκαρφαλώνω στη σκεπή της παράγκας και αντικρίζω έναν ανήσυχο Κοψονούρη να με περιμένει ελαφρώς εκνευρισμένος.

- Ρε συ; Τι έγινες; Δεν είπαμε ότι θα την πέσουμε για ψάρια σήμερα; Τι τρέχει; Που εξαφανίστηκες και με κάνεις κι ανησυχώ;

- Το και το, Κοψονούρη ! Δυο τύποι, ένας κοντός με τραγιάσκα και ένας ψηλός με κρεμαστό μουστάκι τσουβαλιάσανε ένα γάτο.

- Μπα; Αλήθεια; Τι γάτο;

- Μαύρο! Σαν κι εμάς!

- Και τι σε κόφτει εσένα;

- Αν ήσουνα εσύ στη θέση του δεν θα ήθελες να νοιαζόταν κάποιος για την τύχη σου; Τον χτύπησαν κιόλας! Ποιος ξέρει πού τον πάνε το φουκαριάρη...

- Δεν έχεις άδικο! παραδέχτηκε ο Κοψονούρης . Αλλά τι μπορούμε να κάνουμε εμείς; Και μια και το φερε η κουβέντα, κάτι δεν πάει καλά με το σινάφι μας τώρα τελευταία. Ο ένας γάτος εξαφανίζεται μετά από τον άλλο. Λες αυτοί οι δύο τύποι που είδες να ναι υπεύθυνοι και για τις άλλες περιπτώσεις; Για το Μεταξονούρη, το Σαλταπήδα, το Νιαουρίνο, τον Γκιουζέπε, το Ραμσή, την Αραπίνα, το Σαρδανάπαλο και την Μπιζού;

- Ένας μόνο τρόπος υπάρχει να το μάθουμε.

- Δηλαδή;

- Να τους βρούμε.

- Πώς;

- Από την οσμή. Ένας από τους δυο κακοποιούς, ο κοντός με το μουστάκι, είχε μια χαρακτηριστική μυρωδιά.

- Δηλαδή;

- Μύριζε ιώδιο και μέντα.

- Καλά... Τρέχα βρες τον... Ωχ! Τι ναι αυτός ο θόρυβος; Ατμομηχανή περνάει;

- Όχι, ρε! Μην υπερβάλλεις! Η κοιλιά μου διαμαρτύρεται!

- Δεν στα λέω εγώ; Πιάνουμε την κουβέντα και ξεχνάμε το ζωτικότερο όλων των θεμάτων! Τη μάσα. Όπου να ναι κλείνει η ψαροταβέρνα και θα χάσουμε την ευκαιρία. Είσαι έτοιμος;

- Πανέτοιμος!

- Έχεις κανένα σχέδιο;

- Βεβαίως. Με παρακολουθείς;

- Με απόλυτη προσήλωση.

- Εγώ, το λοιπόν, για να δημιουργήσω αντιπερισπασμό, θα ριχτώ στον παπαγάλο του καπετάνιου που κάθεται σ εκείνο εκεί το τραπεζάκι, βλέπεις; Μόλις ο μάγειρας βγει για να δει τι τρέχει, εσύ βουτάς ένα ψάρι κι όταν σε πάρει στο κυνήγι, αρπάζω κι εγώ ό,τι προλάβω!

- Τέλεια!

Η επιδρομή στην ψαροταβέρνα πήγε ρολόι. Ξεγελάσαμε με τον αντιπερισπασμό που είχα προτείνει το μάγειρα, αρπάξαμε από το τηγάνι ένα μπαρμπούνι ο καθένας και τα τιμήσαμε δεόντως.

Μετά, για να χωνέψουμε, αρχίσαμε να σουλατσάρουμε ανέμελα στην παραλία, σε απόσταση ασφαλείας βέβαια από την ψαροταβέρνα. Κοιτάζαμε τα αστέρια που καθρεφτίζονταν στα νερά. Αφουγκραζόμαστε τη θάλασσα που γλιστρούσε αθόρυβα ανάμεσα στα βράχια κι όταν αποτραβιόταν άφηνε ένα γλυκό γουργουρητό. Εγώ ρέμβαζα. Ο Κοψονούρης ήταν στα κέφια του και σε μια στιγμή πήρε να τραγουδάει το αγαπημένο του τραγούδι, την «Ντολορές με τις δώδεκα ουρές»:

Η ψιψίνα η Ντολορές
είχε την πιο όμορφη
απ όλες τις ουρές.
Και οι γάτοι κάνανε ουρά για να τη δούνε να κουνάει
την ωραία της ουρά.
Ναι, οι γάτοι κάναν χάζι
όποτε την κούναγε με νάζι.
Είσαι φίνα
και τσαχπίνα
Είσαι απίθανη ψιψίνα
Ντολορές
Αχ! Να χες όχι μια αλλά δώδεκα ουρές!

- Τι λες; Πάμε και για δεύτερο πιάτο; ρώτησε μετά από λίγο ο Κοψονούρης. Ο μάγειρας θα ναι ακόμα ξεθεωμένος από το τρέξιμο. Δεν θα αντέξει να ξανατρέχει φτου ξανά κι απ την αρχή... Δεν τον είδες; Σαν ατμομηχανή σε ανηφόρα ξεφύσαγε...

- Καλά θα ήτανε, αλλά δεν γίνεται.

- Γιατί; Μη μου πεις ότι χόρτασες.

- Όχι. Αλλά έχω ραντεβού.

- Με την Γκρατσιέλα;

- Ποιαν άλλη;

- Αμάν πια μ αυτή την Γκρατσιέλα!

- Με περιμένει πώς και πώς. Δεν είναι σωστό να την απογοητεύσω.

- Τυχεράκια, με καμάρωσε ο Κοψονούρης, δεν ξέρω τι σου βρίσκει και είναι τόσο σαρδελωμένη μαζί σου.

- Ούτε εγώ ξέρω, αλλά όσο μου το βρίσκει, θα τη βρίσκω κι εγώ.

Και μ' αυτά τα λόγια αποχαιρέτησα τον Κοψονούρη και πήρα το δρόμο που θα με οδηγούσε στη βελούδινη αγκαλιά της Γκρατσιέλας.

Τι άραγε να έγινε μετά; Συνάντησε άραγε την αγαπημένη του Γκρατσιέλα;

Όποιος θέλει να το μάθει, δεν έχει παρά να διαβάσει την ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΑΥΡΗ ΓΑΤΑ του Ευγένιου Τριβιζά!!!
Admin
Admin
Admin

Αριθμός μηνυμάτων : 878
Ημερομηνία εγγραφής : 25/02/2008

https://faros.forumgreek.com

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ Empty Απ: ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ

Δημοσίευση από Admin Δευ Ιαν 03, 2011 8:23 pm

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ 200300059

Η ΣΤΑΧΟΜΑΖΟΧΩΤΡΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ

Άραγε τον γνωρίζετε, παιδιά, τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη;

Σήμερα, 3 Ιανουαρίου 2011, συμπληρώνονται ακριβώς 100 χρόνια από το θάνατό του. Πού να τον ξέρετε λοιπόν εσείς;

Κι όμως ο Παπαδιαμάντης υπήρξε ο καλύτερος διηγηματογράφος των ελληνικών γραμμάτων. Τόσο που να τον λένε και άγιο των γραμμάτων μας!

Δυστυχώς η γλώσσα που έγραψε τα διηγήματά του είναι η γλώσσα του δικού του καιρού και επομένως δύσκολη να διαβαστεί από τα παιδάκια του σήμερα. Αν και πρέπει να σας πω ότι ακριβώς στη δική σας ηλικία, στην Τετάρτη δηλαδή του Δημοτικού, διάβασα όλα τα έργα του Παπαδιαμάντη. Κι ας μην καταλάβαινα όλες τις λεξούλες. Έβγαζα νόημα από τα συμφραζόμενα.

Πιστεύω μάλιστα ότι από τα έργα του Παπαδιαμάντη αγάπησα τόσο πολύ τη λογοτεχνία αλλά και έμαθα να γράφω κι εγώ.

Πάντως στα βιβλιοπωλεία μπορείτε να βρείτε διηγήματα του Παπαδιαμάντη σε διασκευή, όπως και το βιβλίο που φαίνεται στην εικόνα.

Για να πάρετε όμως μια γεύση της αυθεντικής γλώσσας του συγγραφέα, δημοσιεύω το διήγημα αυτό όπως ακριβώς το έγραψε ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης και που το βρήκα δημοσιευμένο εδώ:

http://arxontarikion.co.cc/viewtopic.php?f=48&t=3503&start=0


Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης - Η Σταχομαζώχτρα

Μεγάλην ἐξέφρασεν ἔκπληξιν ἡ γειτόνισσα τὸ Ζερμπινιώ, ἰδοῦσα τῇ ἡμέρᾳ τῶν Χριστουγέννων τοῦ ἔτους 187... τὴν θεια-Ἀχτίτσα φοροῦσαν καινουργῆ μανδήλαν, καὶ τὸν Γέρο καὶ τὴν Πατρώνα μὲ καθαρὰ ὑποκαμισάκια καὶ μὲ νέα πέδιλα.

Τοῦτο δὲ διότι ἦτο γνωστότατον ὅτι ἡ θεια-Ἀχτίτσα εἶχεν ἰδεῖ τὴν προῖκα τῆς κόρης της πωλούμενην ἐπὶ δημοπρασίας πρὸς πληρωμὴν τῶν χρεῶν ἀναξίου γαμβροῦ, διότι ἦτο ἔρημος καὶ χήρα καὶ διότι ἀνέτρεφε τὰ δυὸ ὀρφανὰ ἔγγονά της μετερχομένη ποικίλα ἐπαγγέλματα. Ἦτο (ἂς εἶναι μοναχή της!) ἀπ᾿ ἐκείνας ποὺ δὲν ἔχουν στὸν ἥλιο μοῖρα. Ἡ γειτόνισσα τὸ Ζερμπινιὼ ὤκτειρε τὰς στερήσεις τῆς γραίας καὶ τῶν δυὸ ὀρφανῶν, ἀλλὰ μήπως ἦτο καὶ αὐτὴ πλουσία, διὰ νὰ ἔλθῃ αὐτοῖς ἀρωγὸς καὶ παρήγορος;

Εὐτυχὴς ὁ μακαρίτης, ὁ μπαρμπα-Μιχαλιός, ὅστις προηγήθη εἰς τὸν τάφον τῆς συμβίας Ἀχτίτσας, χωρὶς νὰ ἴδῃ τὰ δεινὰ τὰ ἐπικείμενα αὐτῇ μετὰ τὸν θάνατόν του. Ἦτο καλῆς ψυχῆς, ἂς εἶχε ζωή! ὁ συχωρεμένος. Τὰ δυὸ παιδιά, τὰ ἀδιαφόρετα, ὁ Γεώργης καὶ ὁ Βασίλης, ἐπνίγησαν βυθισθείσης τῆς βρατσέρας των τὸν χειμῶνα τοῦ ἔτους 186... Ἡ βρατσέρα ἐκείνη ἀπωλέσθη αὔτανδρος, τί φρίκη, τί καημός! Τέτοια τρομάρα καμμιᾶς καλῆς χριστιανῆς νὰ μὴν τῆς μέλλῃ.

Ὁ τρίτος ὁ γυιός της, ὁ σουρτούκης, τὸ χαμένο κορμί, ἐξενιτεύθη, καὶ εὐρίσκετο, ἔλεγαν, εἰς τὴν Ἀμερικήν. Πέτρα ἔρριξε πίσω του. Μήπως τὸν εἶδε; Μήπως τὸν ἤκουσεν; Ἄλλοι πάλιν πατριῶτες εἶπαν ὅτι ἐνυμφεύθη εἰς ἐκεῖνα τὰ χώματα, κ᾿ ἐπῆρε, λέει, μιὰ φράγκα. Μιὰ ῾γγλεζοπούλα, ἕνα ξωθικό, ποὺ δὲν ἤξευρε νὰ μιλήσῃ ρωμέικα. Μὴ χειρότερα! Τί νὰ πῇ κανείς, ἠμπορεῖ νὰ καταρασθῇ τὸ παιδί του, τὰ σωθικά του, τὰ σπλάχνα του;

Ἡ κόρη της ἀπέθανεν εἰς τὸν δεύτερον τοκετόν, ἀφεῖσα αὐτῇ τὰ δυὸ ὀρφανὰ κληρονομίαν. Ὁ πατεριασμένος τους ἐζοῦσε ἀκόμα (ποὺ νὰ φτάσουν τὰ μαντᾶτα του, ὥρα τὴν ὥρα!), μὰ τί νοικοκύρης, τὸ πρόκοψε ἀλήθεια! Χαρτοπαίκτης, μέθυσος καί [μὲ] ἄλλας ἀρετὰς ἀκόμη. Εἶπαν πῶς ξαναπαντρεύτηκε ἀλλοῦ, διὰ νὰ πάρῃ καὶ ἄλλον κόσμον εἰς τὸν λαιμόν του, ὁ ἀσυνείδητος! Τέτοιοι ἄντρες!... Ἔκαμε δὰ κι αὐτὴ ἕνα γαμπρό, μὰ γαμπρὸ (τὸ λαμπρὸ τ᾿ νὰ βγῆ!).

Τί νὰ κάμῃ, ἔβαλε τὰ δυνατά της, κ᾿ ἐπροσπαθοῦσε ὅπως-ὅπως νὰ ζήσῃ τὰ ὀρφανά. Τί ἀξιολύπητα, τὰ καημένα! Κατὰ τὰς διαφόρους ὥρας τοῦ ἔτους, ἐβοτάνιζε, ἀργολογοῦσε, ἑμάζωνε ἐλιές, ἐξενοδούλευε. Ἑμάζωνε κούμαρα καὶ τὰ ἔβγαζε ρακί. Μερικὰ στέμφυλα ἀπ᾿ ἐδῶ, κάμποσα βότσια ἀραβοσίτου ἀπ᾿ ἐκεῖ, ὅλα τὰ ἐχρησιμοποίει. Εἶτα κατὰ Ὀκτώβριον, ἅμα ἤνοιγαν τὰ ἐλαιοτριβεῖα, ἔπαιρνεν ἕνα εἶδος πῆχυν, ἓν πενηντάρι ἐκ λευκοσιδήρου, μίαν στάμναν μικράν, κ᾿ ἐγύριζεν εἰς τὰ ποτόκια, ὅπου κατεστάλαζαν αἱ ὑποσταθμοὶ τοῦ ἐλαίου, κ᾿ ἑμάζωνε τὴν μούργα. Διὰ τῆς μεθόδου ταύτης ὠκονόμει ὅλον τὸ ἐνιαύσιον ἔλαιον τοῦ λυχναρίου της.

Ἀλλὰ τὸ πρώτιστον εἰσόδημα τῆς θεία-Ἀχτίτσας προήρχετο ἐκ τοῦ σταχομαζώματος. Τὸν Ἰούνιον κατ᾿ ἔτος ἐπεβιβάζετο εἰς πλοῖον, ἔπλεεν ὑπερπόντιος καὶ διεπεραιοῦτο εἰς Εὔβοιαν. Περιεφρόνησε τὸ ὀνειδιστικὸν ἐπίθετον τῆς «καραβωμένης», ὅπερ ἐσφενδόνιζον ἄλλα γύναια κατ᾿ αὐτῆς, διότι ὄνειδος ἀκόμη ἐθεωρεῖτο τὸ νὰ πλέῃ γυνὴ εἰς τὰ πελάγη. Ἐκεῖ, μετ᾿ ἄλλων πτωχῶν γυναικῶν, ἠσχολεῖτο συλλέγουσα τοὺς ἀστάχυς, τοὺς πίπτοντας ἀπὸ τῶν δραγμάτων τῶν θεριστῶν, ἀπὸ τῶν φορτωμάτων καὶ κάρρων. Κατ᾿ ἔτος, οἱ χωρικοὶ τῆς Εὐβοίας καὶ τὰ χωριατόπουλα ἔρριπτον κατὰ πρόσωπον αὐτῶν τὸ σκῶμμα: «Νά! οἱ φ᾿στάνες! μᾶς ᾖρθαν πάλιν οἱ φ᾿στάνες!» Ἀλλ᾿ αὕτη ἔκυπτεν ὑπομονητική, σιωπηλή, συνέλεγε τὰ ψιχία ἐκεῖνα τῆς πλούσιας συγκομιδῆς τοῦ τόπου, ἀπήρτιζε τρεῖς ἢ τεσσάρας σάκκους, ὁλόκληρον ἐνιαυσίαν ἐσοδείαν δι᾿ ἐαυτὴν καὶ διὰ τὰ δυὸ ὀρφανά, τὰ ὁποῖα εἶχεν ἐμπιστευθῆ ἐν τῷ μεταξὺ εἰς τὰς φροντίδας τῆς Ζερμπινιῶς, καὶ ἀποπλέουσα ἐπέστρεφεν εἰς τὸ παραθαλάσσιον χωρίον της.

Πλὴν ἐφέτος, δηλ. τὸ ἔτος ἐκεῖνο, ἀφορία εἶχε μαστίσει τὴν Εὔβοιαν. Ἀφορία εἰς τὸν ἐλαιῶνα τῆς μτκρᾶς νήσου, ὅπου κατῴκει ἡ Θεία-Ἀχτίτσα. Ἀφορία εἰς τὰς ἀμπέλους καὶ εἰς τοὺς ἀραβοσίτους, ἀφορία σχεδὸν καὶ εἰς αὐτὰ τὰ κούμαρα, ἀφορία πανταχοῦ.

Εἶτα, ἐπειδὴ οὐδὲν κακὸν ἔρχεται μόνον, βαρὺς χειμὼν ἐνέσκηψεν εἰς τὰ βορειότερα ἐκεῖνα μέρη. Ἀπὸ τοῦ Νοεμβρίου μηνός, χωρὶς σχεδὸν νὰ πνεύσῃ νότος καὶ νὰ πέση βροχή, ἤρχισε νὰ χιονίζῃ. Μόλις ἔπαυεν εἷς νιφετὸς καὶ ἤρχιζεν ἄλλος. Ἐνίοτε ἔπνεε ξηρὸς βορρᾶς, σφίγγων ἔτι μᾶλλον τὰ χιόνια, τὰ ὁποῖα δὲν ἔλυωναν εἰς τὰ βουνά. «Ἐπερίμεναν ἄλλα».

Ἡ γραῖα μόλις εἶχε προλάβει νὰ μεταφέρῃ ἐπὶ τῶν ὤμων της ἀπὸ τῶν φαράγγων καὶ δρυμῶν, ἀγκαλίδας τινὰς ξηρῶν ξύλων, ὄσαι μόλις θὰ ἤρκουν διὰ δυὸ ἑβδομάδας ἢ τρεῖς, καὶ βαρὺς ὁ χειμὼν ἐπέπεσε. Περὶ τὰ μέσα Δεκεμβρίου μόλις ἐπῆλθε μικρὰ διακοπή, καὶ δειλαί τινες ἀκτῖνες ἡλίου ἐπεφάνησαν ἐπιχρυσοῦσαι τὰς ὑψηλοτέρας στέγας. Ἡ θεια-Ἀχτίτσα ἔτρεξεν εἰς τὰ «ὀρμάνια» ἵνα προλάβῃ καὶ εἰσκομίσῃ καυσόξυλα τίνα. Τὴν ἐπαύριον ὁ χειμὼν κατέσκηψεν ἀγριώτερος. Μέχρι τῶν Χριστουγέννων οὐδεμία ἡμέρα εὔδιος, οὐδεμία γωνία οὐρανοῦ ὁρατή, οὐδεμία ἀκτὶς ἡλίου.

Κραταιὸς καὶ βαρύπνοος βορρᾶς, χιονιστής, ἐφύσα κατὰ τὰς παραμονὰς τῆς ἁγίας ἡμέρας. Αἱ στέγαι τῶν οἰκιῶν ἦσαν κατάφορτοι ἐκ σκληρυνθείσης χιόνος. Τὰ συνήθη παίγνια τῶν ὁδῶν καὶ τὰ χιονοβολήματα ἔπαυσαν. Ὁ χειμὼν ἐκεῖνος δὲν ἦτο φιλοπαίγμων. Ἀπὸ τῶν κεράμων τῶν στεγῶν ἐκρέμαντο ὡς ὥριμοι καρποὶ σπιθαμαῖα κρύσταλλα, τὰ ὁποῖα οἱ μάγκαι τῆς γειτονιᾶς δὲν εἶχον πλέον ὄρεξιν νὰ τρώγουν.

Τὴν ἑσπέραν τῆς 23ης ὁ Γέρος εἶχεν ἔλθει ἀπὸ τὸ σχολεῖον περιχαρής, διότι ἀπὸ τῆς αὔριον ἔπαυον τὰ μαθήματα. Πρὶν ξεκρεμάσῃ τὸν φύλακα ἀπὸ τῆς μασχάλης του, ὁ Γέρος πεινασμένος ἤνοιξε τὸ δουλάπι, ἀλλ᾿ οὐδὲ ψωμὸν ἄρτου εὖρεν ἐκεῖ. Ἡ γραῖα εἶχεν ἐξέλθει, ἴσως πρὸς ζήτησιν ἄρτου. Ἡ ἀτυχὴς Πατρώνα ἐκάθητο ζαρωμένη πλησίον τῆς ἑστίας, ἀλλ᾿ ἡ ἑστία ἦτο σβεστή. Ἐσκάλιζε τὴν στάκτην, νομίζουσα ἐν τῇ παιδικῇ ἀφελείᾳ της (ἦτο μόλις τετραετές, τὸ πτωχὸν κοράσιον) ὅτι ἡ ἑστία εἶχε πάντοτε τὴν ἰδιότητα νὰ θερμαίνῃ, καὶ ἂς μὴ καίῃ. Ἀλλ᾿ ἡ στάκτη ἦτο ὑγρά. Σταλαγμοὶ ὕδατος, ἐκ χιόνος τακείσης ἴσως διὰ τίνος λαθραίας καὶ παροδικῆς ἀκτῖνος ἡλίου, εἶχον ρεύσει διὰ τῆς καπνοδόχου.

Ὁ Γέρος, ὅστις ἦτο ἑπταετὴς μόλις, ἕτοιμος νὰ κλαύσῃ διότι δὲν εὕρισκε ψιχίον τι πρὸς κορεσμὸν τῆς πείνης του, ἤνοιξεν τὸ μόνον παράθυρον, ἔχον τριῶν σπιθαμῶν μῆκος. Ὁ οἰκίσκος ὅλος, χθαμαλός, ἠμιφάτνωτος μὲ εἶδος σοφᾶ, εἶχεν ὕψος δυὸ ἴσως ὀργυιῶν ἀπὸ τοῦ ἐδάφους μέχρι τῆς ὀροφῆς.

Ὁ Γέρος ἀνεβίβασε σκαμνίον τι ἐπὶ τοῦ λίθινου ἐρείσματος τοῦ παραθύρου, ἀνέβη ἐπὶ τοῦ σκαμνίου, ἐστηρίχθη διὰ τῆς ἀριστερᾶς ἐπὶ τοῦ παραθυρόφυλλου, ἀνοικτοῦ, ἐστηλώθη μετὰ τόλμης πρὸς τὴν ὀροφήν, ἀνέτεινε τὴν δεξιάν, καὶ ἀπέσπασεν ἓν κρύσταλλον, ἐκ τῶν κοσμούντων τοὺς «σταλαγμούς» τῆς στέγης. Ἤρχισε νὰ τὸ ἐκμυζᾷ βραδέως καὶ ἠδονικῶς, καὶ ἔδιδε καὶ εἰς τὴν Πάτρωνα νὰ φάγη. Ἐπείνων τὰ κακόμοιρα.

Ἡ γραῖα Ἀχτίτσα ἐπανῆλθε μετ᾿ ὀλίγον φέρουσα πρᾶγμα τι τυλιγμένον εἰς τὸ κόλπον της. Ὁ Γέρος, ὅστις ἐγνώριζεν ἐκ τῆς παιδικῆς του πείρας ὅτι ποτὲ ἄνευ αἰτίας δὲν ἐφούσκωναν οἱ κόλποι τῆς μάμμης του, ἀναπηδήσας ἔτρεξεν εἰς τὸ στῆθος της, ἐνέβαλε τὴν χεῖρα καὶ ἀφῆκε κραυγὴν χαρᾶς. Τεμάχιον ἄρχου εἶχεν «οἰκονομήσει» καὶ τὴν ἑσπέραν ἐκείνην ἡ καλή, καίτοι ὀλίγον τι αὐστηρὰ μάμμη, τὶς οἶδεν ἀντὶ ποίων ἐξευτελισμῶν καὶ διὰ πόσων ἐκλιπαρήσεων!

Καὶ τί δὲν ἤθελεν ὑποστῇ, πρὸς ποῖας θυσίας ἠδύνατο νὰ ὀπισθοδρομήσῃ, διὰ τὴν ἀγάπην τῶν δυὸ τούτων παιδίων, τὰ ὁποῖα ἦσαν δὶς παιδία δι᾿ αὐτήν, καθ᾿ ὅσον ἦσαν τὰ τέκνα τοῦ τέκνου της! Ἐν τούτοις δὲν ἤθελε νὰ δεικνύῃ αὐτοῖς μεγάλην ἀδυναμίαν, καὶ «ἥμερο μάτι δὲν τοὺς ἔδιδε». Ἐκάλει τὸν ἄρρενα «Γέρον», διότι εἶχε τὸ ὄνομα τοῦ ἀληθοῦς Γέρου της, τοῦ μακαρίτου τοῦ μπαρμπα-Μιχαλιοῦ, τοῦ ὁποίου τὸ ὄνομα τῆς ἐπόνει ν᾿ ἀκούσῃ ἢ νὰ προφέρῃ. Τὸ ταλαίπωρον τὸ θῆλυ τὸ ἐκάλει Πάτρωνα θωπευτικῶς, καὶ ὀλίγον «σὰν ἀρχοντοξεπεσμένη ποὺ ἦτον», μὴ ἀνεχομένη ν᾿ ἀκούῃ τὸ Ἀργυρώ, τὸ ὄνομα τῆς κόρης της, ὅπερ ἐδόθη ὡς κληρονομιὰ εἰς τὸ ὀρφανόν, λεχοῦς θανούσης ἐκείνης. Πλὴν τοῦ ὑποκορισμοῦ τούτου οὐδεμίαν ἄλλην ἐπιδεικτικὴν τρυφερότητα ἀπένεμεν εἰς τὰ δυὸ πτωχὰ πλάσματα, ἀλλὰ μᾶλλον πρακτικὴν ἀγάπην καὶ προστασίαν.

Ἡ ταλαίπωρος γραῖα ἔστρωσε διὰ τὰ δυὸ ὀρφανά, ἵνα κοιμηθῶσιν, ἀνεκλίθη καὶ αὐτὴν πλησίον τῶν, τοῖς εἶπε νὰ φυσήσουν ὑποκάτωθεν τοῦ σκεπάσματός των διὰ νὰ ζεσταθοῦν, τοῖς ὑπεσχέθη ψευδόμενη, ἀλλ᾿ ἐλπίζουσα νὰ ἐπαληθεύσῃ, ὅτι αὔριον ὁ Χριστὸς θὰ φέρῃ ξύλα καὶ ψωμὶ καὶ μίαν χύτραν κοχλάζουσαν ἐπὶ τοῦ πυρός, καὶ ἔμεινεν ἄυπνος πέραν τοῦ μεσονυκτίου, ἀναλογιζομένη τὴν πικρὰν τύχην της.

Τὸ πρωί, μετὰ τὴν λειτουργίαν (ἦτο ἡ παραμονὴ τῶν Χριστουγέννων) ὁ παπα-Δημήτρης, ὁ ἐνορίτης της, ἐπαρουσιάσθη αἴφνης εἰς τὴν θύραν τοῦ πενιχροῦ οἰκίσκου:

- Καλῶς τὰ ῾δέχθης, τῆς εἶπε μειδιῶν.

«Καλῶς τὰ ῾δέχθη» αὐτή! Καὶ ἀπὸ ποῖον ἐπερίμενε τίποτε;

- Ἔλαβα ἕνα γράμμα διά σέ, Ἀχτίτσα, προσέθηκεν ὁ γέρων ἱερεὺς τινάσσων τὴν χιόνα ἀπὸ τὸ ράσον καὶ τὸ σάλι του.

- Ὁρίστε, δέσποτα! Καὶ μακάρι ἔχω τὴ φωτιά, ἐψιθύρισεν πρὸς ἑαυτήν, ἢ τὸ γλυκὸ καὶ τὸ ρακὶ νὰ τὸν φιλέψω;

Ὁ ἱερεὺς ἀνέβη τὴν τετράβαθμον κλίμακα καὶ ἐλθὼν ἐκάθησεν ἐπὶ τοῦ σκαμνίου. Ἠρεύνησε δὲ εἰς τὸν κόλπον του καὶ ἐξήγαγεν μέγα φάκελλον μὲ πολλὰς καὶ ποικίλας σφραγῖδας καὶ γραμματόσημα.

- Γράμμα, εἶπες παπά; ἐπανέλαβεν ἡ Ἀχτίχσα, μόλις τότε ἀρχίσασα νὰ ἐννοῇ τὶ τῆς ἔλεγεν ὁ ἱερεύς.

Ὁ φάκελλος, ὃν εἶχεν ἐξαγάγει ἐκ τοῦ κόλπου του, ἐφαίνετο ἀνοικτὸς ἀπὸ τὸ ἓν μέρος.

- Ἀπόψε ἔφθασε τὸ βαπόρι, ἐπανέλαβεν ὁ ἐφημέριος, ἐμένα μου τὸ ἔφεραν τώρα, μόλις ἐβγῆκα ἀπὸ τὴν ἐκκλησίαν.

Καὶ ἐνθεὶς τὴν χεῖρα ἔσω τοῦ φακέλλου ἐξήγαγε διπλωμένον χαρτίον.

- Τὸ γράμμα εἶναι πρὸς ἐμέ, προσέθηκεν, ἀλλὰ σὲ ἀποβλέπει.

- Ἐμένα; ἐμένα; ἐπανελάμβανεν ἔκπληκτος ἡ γραῖα.

Ὁ παπα-Δημήτρης ἐξεδίπλωσεν τὸ χαρτίον.

- Εἶδεν ὁ θεὸς τὸν πόνον σου καὶ σοῦ στέλνει μικρὰν βοήθειαν, εἶπεν ὁ ἀγαθὸς ἱερεύς. Ὁ γυιός σου σοῦ γράφει ἀπὸ τὴν Ἀμερικήν.

- Ἀπ᾿ τηνΑμέρικα; Ὁ Γιάννης! Ὁ Γιάννης μὲ θυμήθηκεν; ἀνέκραξεν περιχαρής, ποιοῦσα τὸ σημεῖον τοῦ Σταυροῦ ἡ γραῖα.

Καὶ εἶτα προσέθηκε:

- Δόξα σοι, ὁ Θεός!

Ὁ ἱερεὺς ἔβαλε τὰ γυαλιά του καὶ ἐδοκίμασε ν᾿ ἀναγνώση:

- Εἶναι κακογραμμένα ἐπανέλαβε, κ᾿ ἐγὼ δυσκολεύομαι νὰ διαβάζω αὐτὲς τὶς τζίφρες ποὺ ἔβγαλαν τώρα, ἀλλὰ θὰ προσπαθήσωμεν νὰ βγάλωμεν νόημα.

Καὶ ἤρχισε μετὰ δυσκολίας, καὶ σκοντάπτων συχνά, ν᾿ ἀναγινώσκη:

«Παπα-Δημήτρη, τὸ χέρι σου φιλῶ. Πρῶτον ἐρωτῶ διὰ τὸ αἴσιον, κ.τ.λ., κ.τ.λ. Ἐγὼ λείπω πολλὰ χρόνια καὶ δὲν ἠξεύρω αὐτοῦ τὶ γίνονται, οὔτε ἂν ζοῦν ἢ ἀπέθαναν. Εἶμαι εἰς μακρινὸν μέρος, πολὺ βαθιὰ εἰς τὸν Παναμᾶ, καὶ δὲν ἔχω καμμία συγκοινωνίαν μὲ ἄλλους πατριῶτες ποὺ εὑρίσκονται εἰς τὴν Ἀμερικήν. Πρὸ τριῶν χρόνων ἐντάμωσα τὸν (δεῖνα) καὶ τὸν (δεῖνα), ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ ἔλειπαν χρόνους πολλούς, καὶ δὲν ἤξευραν τί γίνεται εἰς τὸ σπίτι μας.

»Ἐὰν ζῇ ὁ πατέρας ἢ ἡ μητέρα μου, εἰπέ τους νὰ μὲ συγχωρήσουν, διότι διὰ καλὸ πάντα πασχίζει ὁ ἄνθρωπος, καὶ εἰς κακὸ πολλὲς φορὲς βγαίνει. Ἐγὼ ἀρρώστησα δυὸ φορὲς ἀπὸ κακὲς ἀσθένειες τοῦ τόπου ἐδῶ, καὶ ἔκαμα πολὺν καιρὸν εἰς τὰ σπιτάλια. Τὰ ὅ,τι εἶχα καὶ δὲν εἶχα ἐπῆγαν εἰς τὴν ἀσθένειαν καὶ μόλις ἐγλύτωσα τὴν ζωήν μου. Εἶχα ὑπανδρευθεῖ πρὸ δέκα χρόνων, κατὰ τὴν συνήθειαν τοῦ τόπου ἐδῶ, ἀλλὰ τώρα εἶμαι ἀπόχηρος, καὶ ἄλλο καλύτερον δὲν ζητῶ παρὰ τὸ νὰ πιάσω ὀλίγα χρήματα νὰ ἔλθω εἰς τὴν πατρίδα, ἂν προφθάσω τοὺς γονεῖς μου νὰ μ᾿ εὐλογήσουν. Καὶ νὰ μὴν ἔχουν παράπονο εἰς ἐμέ, διότι ἔτσι θέλει ὁ Θεός, καὶ δὲν ἠμποροῦμε νὰ πᾶμε κόντρα. Καὶ νὰ μὴ βαρυγνωμοῦν, διότι ἂν δὲν εἶναι θέλημα Θεοῦ, δὲν ἠμπορεῖ ἄνθρωπος νὰ προκόψῃ.

»Σοῦ στέλνω ἐδῶ ἐσωκλείστως ἕνα συνάλλαγμα ἐπ᾿ ὀνόματί σου, νὰ ὑπογράψῃς ἡ ἁγιωσύνη σου, καὶ νὰ φροντίσουν νὰ τὸ ἐξαργυρώσουν ὁ πατέρας ἢ ἡ μητέρα ἐὰν ζοῦν. Καὶ ἄν, ὃ μὴ γένοιτο, εἶναι ἀποθαμένοι, νὰ τὸ ἐξαργυρώσῃς ἡ ἁγιωσύνη σου, νὰ δώσῃς εἰς κανένα ἀδελφόν μου, ἐὰν εἶναι αὐτοῦ, ἢ εἰς κανὲν ἀνίψι μου καὶ εἰς ἄλλα πτωχά. Καὶ νὰ κρατήσῃς καὶ ἡ ἀγιωσύνη σου, ἐὰν οἱ γονεῖς μου εἶναι ἀποθαμένοι, ἓν μέρος τοῦ ποσοῦ αὐτοῦ διὰ τὰ σαρανταλείτουργα...».

Πολλὰ ἔλεγεν ἡ ἐπιστολὴ αὕτη καὶ ἓν σπουδαῖον παρέλειπε. Δὲν ἀνέφερε τὸ ποσὸν τῶν χρημάτων, δι᾿ ὅσα ἦτο ἡ συναλλαγματική. Ὁ παπα-Δημήτρης παρατηρήσας τὸ πρᾶγμα, ἐξέφερε τὴν εἰκασίαν, ὅτι ὁ γράψας τὴν ἐπιστολήν, λησμονήσας, νομίζων ὅτι εἶχεν ὁρίσει τὸ ποσὸν τῶν χρημάτων παραπάνω, ἐνόμισε περιττὸν νὰ τὸ ἐπαναλάβῃ παρακατιῶν, δι᾿ ὃ καὶ ἔλεγε «τοῦ ποσοῦ αὐτοῦ».

Ἐν τούτοις ἄφατος ἦτο ἡ χαρὰ τῆς Ἀχτίτσας, λαβούσης μετὰ τόσα ἔτη εἰδήσεις περὶ τοῦ υἱοῦ της. Ὡς ὑπὸ τέφραν κοιμώμενος ἀπὸ τόσων ἐτῶν, ὁ σπινθὴρ τῆς μητρικῆς στοργῆς ἀνέθορεν ἐκ τῶν σπλάγχνων εἰς τὸ πρόσωπόν της καὶ ἡ γεροντική, ρικνή, καὶ ἐρρυτιδωμένη ὄψις της ἠγλαΐσθη μὲ ἀκτίνα νεότητος καὶ καλλονῆς.

Τὰ δυὸ παιδία, ἂν καὶ δὲν ἐνόουν περὶ τίνος ἐπρόκεττο, ἰδόντα τὴν χαρὰν τῆς μάμμης των, ἤρχισαν νὰ χοροπηδῶσι.

Ὁ κὺρ Μαργαρίτης δὲν ἦτο ἰδίως προεξοφλητής, ἢ τοκιστῆς, ἢ ἔμπορος· ἦτο ὅλα αὐτὰ ὁμοῦ. Ἕνα φόρον ἐπιτηδεύματος ἐπλήρωνεν, ἀλλ᾿ ἔκαμνε τρεῖς τέχνας.

Ἡ γραῖα Ἀχτίτσα, εἰς φοβερὰν διατελοῦσα ἔνδειαν, ἔλαβε τὸ παρὰ τοῦ υἱοῦ της ἀποσταλὲν γραμμάτιον, ἐφ᾿ οὗ ἐφαίνοντο γράμματα κόκκινα καὶ μαῦρα, ἄλλα ἔντυπα καὶ ἄλλα χειρόγραφα, ἐξ ὧν δὲν ἐνόει τίποτε οὔτε ὁ γηραιὸς ἐφημέριος οὔτε αὐτή, καὶ μετέβη εἰς τὸ μαγαζὶ τοῦ κὺρ Μαργαρίτη.

Ὁ κὺρ Μαργαρίτης ἐρρόφησε δραγμίδα ταμβάκου, ἐτίναξε τὴν βράκαν του, ἐφ᾿ ἧς ἔπιπτε πάντοτε μέρος ταμβάκου, κατεβίβασε μέχρι τῶν ὀφρύων τὴν σκούφιαν του, ἔβαλε τὰ γυαλιά του, καὶ ἤρχισε νὰ ἐξετάζῃ διὰ μακρῶν τὸ γραμμάτιον.

- Ἔρχεται ἀπ᾿ τὴν Ἀμέρικα; εἶπε. Σ᾿ ἐθυμήθηκε, βλέπω, ὁ γυιός σου. Μπράβο, χαίρομαι.

Εἶτα ἐπανέλαβεν:

- Ἔχει τὸν ἀριθμὸν 10, ἀλλὰ δὲν ξέρουμε τί εἴδους μονέδα νὰ εἶναι, δέκα σελλίνια, δέκα ρούπιες, δέκα κολωνάτα ἢ δέκα...

Διεκόπη. Παρ᾿ ὀλίγον θὰ ἔλεγε «δέκα λίρες».

- Νὰ φωνάξουμε τὸ δάσκαλο, ἐμορμύρισεν ὁ κὺρ Μαργαρίτης, ἴσως ἐκεῖνος ξεύρη νὰ τὸ διαβάσῃ. Τί γλῶσσα νὰ εἶναι τάχα;

Ὁ ἑλληνοδιδάσκαλος, ὅστις ἐκάθητο βλέπων τοὺς παίζοντας τὸ κιάμο εἰς παράπλευρον καφενεῖον, παρακληθεὶς μετέβη εἰς τὸ μαγαζὶ τοῦ κὺρ Μαργαρίτη. Εἰσῆλθεν, ὀρθός, δύσκαμπτος, ἔλαβε τὸ γραμμάτιον, παρεκάλεσε τὸν κὺρ Μαργαρίτη νὰ τὸν δανείσῃ τὰ γυαλιά του, καὶ ἤρχισε νὰ συλλαβίζῃ τοὺς Λατινικοὺς χαρακτῆρας:

- Πρέπει νὰ εἶναι ἀγγλικά, εἶπεν, ἐκτὸς ἂν εἶναι γερμανικά. Ἀπὸ ποῦ ἔρχεται αὐτὸ τὸ δελτάριον;

- Ἀπ᾿ τὴν Ἀμέρικα, κὺρ δάσκαλε, εἶπεν ἡ θεια-Ἀχτίτσα.

- Ἀπὸ τὴν Ἀμερικήν; τότε θὰ εἶναι ἀγγλικόν.

Καὶ ταῦτα λέγων προσεπάθει νὰ συλλαβίσῃ τὰς λέξεις ten pounds sterling, ἃς ἔφερε χειρογράφους ἡ ἐπιταγή.

Sterling, εἶπε· sterling θὰ σημαίνῃ τάλληρον, πιστεύω. Ἡ λέξις φαίνεται νὰ εἶναι τῆς αὐτῆς ἐτυμολογίας, ἀπεφάνθη δογματικῶς.

Καὶ ἐπέστρεψε τὸ γραμμάτιον εἰς χεῖρας τοῦ κὺρ Μαργαρίτη.

- Αὐτὸ θὰ εἶναι, εἶπε, καὶ ἐπειδὴ ὑπάρχει ἐπὶ τῆς κεφαλῆς ὁ ἀριθμὸς 10, θὰ εἶναι χωρὶς ἄλλο γραμμάτιον διὰ δέκα τάλληρα. Τὸ κάτω-κάτω, ὀφείλω νὰ σᾶς εἴπω ὅτι δὲν γνωρίζω ἀπὸ χρηματιστικά. Εἰς ἄλλα ἡμεῖς ἀσχολούμεθα, οἱ ἄνθρωποι τῶν γραμμάτων.

Καὶ τοῦτο εἰπών, ἐπειδὴ ἠσθάνθη ψῦχος εἰς τὸ κατάψυχρον καὶ πλακόστρωτον μαγαζεῖον τοῦ κὺρ Μαργαρίτη, ἐπέστρεψεν εἰς τὸ καφενεῖον, ἵνα θερμανθῇ.

Ὁ κὺρ Μαργαρίτης εἶχεν ἀρχίσει νὰ τρίβῃ τὰ χεῖρας, καὶ ἐφαίνετο σκεπτόμενος.

- Τώρα, τί τὰ θέλεις, εἶπε στραφεὶς πρὸς τὴν γραίαν, οἱ καιροὶ εἶναι δύσκολοι, μεγάλα κεσάτια. Νὰ τὸ πάρω, νὰ σοῦ τὸ ἐξαργυρώσω, ξέρω πὼς εἶναι σίγουρος ὁ παράς μου, ξέρω ἂν δὲν εἶναι καὶ ψεύτικο; Ἀπὸ κεῖ κάτω, ἀπ᾿ τὸν χαμένο κόσμον, περιμένεις ἀλήθεια; Ὅλες οἱ ψευτιές, οἱ καλπουζανιὲς ἀπὸ κεῖ μᾶς ἔρχονται. Γυρίζουν τόσα χρόνια, οἱ σουρτούκηδες (μὲ συγχωρεῖς, δὲν λέγω τὸ γυιό σου) ἐκεῖ ποὺ ψένει ὁ ἥλιος τὸ ψωμί, καὶ δὲν νοιάζονται νὰ στείλουν ἕναν παρᾶ, ἕνα σωστὸν παρᾶ, μονάχα στέλνουν παλιόχαρτα.

Ἔφερε δυὸ βόλτες περὶ τὸ τεράστιον λογιστήριόν του, καὶ ἐπανέλαβε:

- Καὶ δὲν εἶναι μικρὸ πρᾶγμα αὐτό, νὰ σὲ χαρῶ, εἶναι δέκα τάλλαρα! Νὰ εἶχα δέκα τάλλαρα ἐγώ, παντρευόμουνα.

Εἶτα ἐξηκολούθησε:

- Μὰ τί νὰ σοῦ πῶ, σὲ λυποῦμαι, ποὺ εἶσαι καλὴ γυναίκα, κ᾿ ἔχεις κ᾿ ἐκεῖνα τὰ ὀρφανά. Νὰ κρατήσω ἐγὼ ἐνάμισυ τάλλαρο διὰ τοὺς κινδύνους ποὺ τρέχω καὶ γιὰ τὰ ὀχτώμισυ πλια... Καὶ γιὰ νά ῾μαστε σίγουροι, μὴ γυρεύῃς κολωνᾶτα, νὰ σοῦ δώσω πεντόφραγκα, γιὰ νὰ ῾μαστε μέσα. Ὀχτώμισυ πεντόφραγκα λοιπόν... Ἄ! ξέχασα!...

Τοὐναντίον, δὲν εἶχε ξεχάσει· ἀπ᾿ ἀρχῆς τῆς συνεντεύξεως αὐτὸ ἐσκέπτετο.

- Ὁ συχωρεμένος ὁ Μιχαλιὸς κάτι ἔκανε νὰ μοῦ δίνῃ, δὲν θυμοῦμαι τώρα...

Καὶ ἐπέστρεψεν εἰς τὸ λογιστήριόν του:

- Μὰ κ᾿ ἐκεῖνος ὁ τελμπεντέρης ὁ γαμπρός σου, μοῦ ἔφαγε δυὸ τάλλαρα θαρρῶ.

Καὶ ὠπλίσθη μὲ τὸ πελώριον κατάστιχόν του:

- Εἶναι δίκιο νὰ τὰ κρατήσω... ἐσένα, ὅσα σου δώσω, θὰ σοῦ φανοῦν χάρισμα.

Ἤνοιξε τὸ κατάστιχον.

Αἱ κατάπυκνοι καὶ μαυροβολοῦσαι σελίδες τοῦ κατάστιχου τούτου ὠμοίαζον μὲ πίονας ἀγρούς, μὲ γῆν ἀγαθήν. Ὅ,τι ἔσπειρέ τις ἐν αὐτῷ, ἐκαρποφόρει πολλαπλασίως.

Ἦτο ὡς νὰ ἔκοπτέ τις τὰ φύλλα τοῦ δενδρυλλίου, ἑκάστοτε ὅτε ἐγίνετο ἐξόφλησις κονδυλίου τινός, ἀλλ᾿ ἡ ρίζα ἔμενεν ὑπὸ τὴν γῆν, μέλλουσα καὶ πάλιν ν᾿ ἀναβλαστήσῃ.

Ὁ κὺρ Μαργαρίτης εὗρε παρευθὺς τοὺς δυὸ λογαριασμούς.

- Ἐννιὰ καὶ δεκαπέντε μοῦ χρωστοῦσε ὁ μακαρίτης ὁ ἄντρας σου, εἶπε· καὶ δυὸ τάλλαρα δανεικὰ καὶ ἀγύριστα τοῦ γαμπροῦ σου γίνονται...

Καὶ λαβὼν κάλαμον ἤρχισε νὰ ἐκτελῇ τὴν πρόσθεσιν πρῶτον καὶ τὴν ἀναγωγὴν τῶν ταλλήρων εἰς δραχμάς, εἶτα τὴν ἀφαίρεσιν ἀπὸ τοῦ ποσοῦ τῶν δέκα γαλλικῶν ταλλήρων.

- Κάνει νὰ σοῦ δίνω... ἤρχισε νὰ λέγῃ ὁ κὺρ Μαργαρίτης.

Τὴ στιγμὴ ἐκείνη εἰσῆλθε νέον πρόσωπον.

Ἦτο ἔμπορος Συριανός, παρεπιδημῶν δι᾿ ὑποθέσεις εἰς τὴν μικρᾶν νῆσον.

Ἅμα εἰσελθὼν διηυθύνθη μετὰ μεγίστης ἐλευθερίας καὶ θάρρους εἰς τὸ λογιστήριον, ὅπου ἵστατο ὁ κὺρ Μαργαρίτης.

- Τί ἔχουμε, κὺρ Μαργαρίτη;... Τ᾿ εἶν᾿ αὐτό; εἶπεν ἰδὼν πρόχειρον ἐπὶ τοῦ λογιστηρίου τὸ γραμμάτιον τῆς πτωχῆς χήρας.

Καὶ λαβὼν τοῦτο εἰς χεῖρας:

- Συναλλαγματικὴ διὰ δέκα ἀγγλικὰς λίρας ἀπὸ τὴν Ἀμερικήν, εἶπε καθαρᾷ τῇ φωνῇ. Ποῦ εὑρέθη ἐδῶ; Κάμνεις καὶ τέτοιες δουλειές, κὺρ Μαργαρίτη;

- Γιὰ δέκα λίρες! ἐπανέλαβεν αὐθορμήτως ἡ θεια-Ἀχτίτσα ἀκούσασα εὐκρινῶς τὴν λέξιν.

- Ναί, διὰ δέκα ἀγγλικὰς λίρας, εἶπε καὶ πάλιν στραφεὶς πρὸς αὐτὴν ὁ Ἐρμουπολίτης. Μήπως εἶναι δικό σου;

- Μάλιστα.

Ἡ Θεία-Ἀχτίτσα, ἐν καταφάσει, ἔλεγε πάντοτε «ναί», ἀλλὰ νῦν ἠμπορεῖ καὶ αὐτὴ πῶς εἶπε «μάλιστα», καὶ ποῦ εὗρε τὴν λέξιν ταύτην.

- Γιὰ δέκα ναπολεόνια θὰ εἶναι ἴσως, εἶπε δάκνων τὰ χείλη ὁ κὺρ Μαργαρίτης.

- Σοῦ λέγω διὰ δέκα ἀγγλικὰς λίρας, ἐπανέλαβε καὶ αὔθις ὁ Συριανὸς ἔμπορος. Παίρνεις ἀπὸ λόγια;

Καὶ ἔρριψε δεύτερον μακρὸν βλέμμα ἐπὶ τοῦ γραμματίου:

- Εἶναι σίγουρος παρᾶς, ἀρζάν-κοντάν, σοῦ λέγω. Θὰ τὸ ἐξοφλήσῃς, ἢ τὸ ἐξοφλῶ ἀμέσως;

Καὶ ἔκαμε κίνημα νὰ ἐξαγάγῃ τὸ χρηματοφυλάκιόν του.

- Μπορεῖ νὰ τὸ πάρῃ κανεὶς γιὰ ἐννέα λίρες... γαλλικές, εἶπε διστάζων ὁ κὺρ Μαργαρίτης.

- Γαλλικές; Τὸ παίρνω ἐγὼ διὰ ἐννιὰ ἀγγλικές.

Καὶ στρέψας ὄπισθεν τὸ φύλλον τοῦ χάρτου, εἶδε τὴν ὑπογραφὴν ἣν εἶχε βάλει ὁ ἀγαθὸς ἱερεύς, παρέλαβεν αὐτὴν μὲ τὸ ὄνομα φερόμενον ἐν τῷ κειμένῳ, καὶ τὴν εὗρε σύμφωνον.

Καὶ ἀνοίξας τὸ χρηματοφυλάκιον ἐμέτρησεν εἰς τὴν χεῖρα τῆς θεια-Ἀχτίτσας καὶ πρὸ τῶν ἐκθάμβων ὀφθαλμῶν αὐτῆς ἐννέα στιλπνοτάτας ἀγγλικὰς λίρας.

Καὶ ἰδοὺ διατὶ ἡ πτωχὴ γραῖα ἐφόρει τὴ ἡμέρα τῶν Χριστουγέννων καινουργῆ ἄδολην μανδήλαν, τὰ δὲ δυὸ ὀρφανὰ εἶχον καθαρὰ ὑποκαμισάκια διὰ τὰ ἰσχνὰ μέλη των καὶ θερμὴν ὑπόδεσιν διὰ τοὺς παγωμένους πόδας των.


Ελπίζω να μη σας δυσκόλεψε πολύ το πολυτονικό σύστημα του κειμένου... Και να καταφέρατε να βγάλετε άκρη με τη γλώσσα του Παπαδιαμάντη. Εγώ πάντως καλού κακού σας δίνω και αυτό το λίνκ

http://arxontarikion.co.cc/viewforum.php?f=48&sid=b06a82681ef7938d3a4baa77542662c1

όπου μπορείτε να βρείτε και άλλα διηγήματα του Παπαδιαμάντη. Και εύχομαι να καταφέρετε να τα διαβάσετε. Στο κάτω κάτω κι εγώ στην ηλικία σας ακριβώς τα διάβασα. Με λίγη καλή θέληση μπορείτε να το κάνετε κι εσείς! Και είναι σίγουρο πως θα ωφελεθείτε πολύ και όχι μόνο στην ανάπτυξη της γλώσσας σας. Διαβάστε Παπαδιαμάντη και θα καταλάβετε τι εννοώ...
Admin
Admin
Admin

Αριθμός μηνυμάτων : 878
Ημερομηνία εγγραφής : 25/02/2008

https://faros.forumgreek.com

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ Empty Απ: ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ

Δημοσίευση από Admin Πεμ Ιουν 23, 2011 1:30 pm

Ήρθε καλοκαίρι αλλά οι βιβλιοεπιλογές αυτού του θέματος ισχύουν και για την εποχή αυτή. Συμβουλευτείτε τες και καλή ανάγνωση!!!
Admin
Admin
Admin

Αριθμός μηνυμάτων : 878
Ημερομηνία εγγραφής : 25/02/2008

https://faros.forumgreek.com

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

Επιστροφή στην κορυφή

- Παρόμοια θέματα

 
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης